Τελευταία γλυκιά πινελιά στο αγαπημένο 5ο!

   Οδεύοντας προς το τέλος άλλης μιας σχολικής χρονιάς (35ης και καταληκτικής!), μπαίνει και η τελευταία μου δημιουργική γλυκιά πινελιά ως μάχιμος "εν ενεργεία" δάσκαλος, από τις επάλξεις του Ολοήμερου αυτή τη φορά...

Θυμάμαι, από το φθινόπωρο ακόμα, παιδιά των μικρών τάξεων κυρίως, όταν με έβλεπαν να ασχολούμαι με τις μουριές της αυλής ή απλά να κάθομαι στη σκιά τους να με ρωτάνε "πότε θα φτιάξετε μαρμελάδα, κύριε Γιάννη;" Μια ερώτηση που επαναλαμβανόταν συχνά-πυκνά κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και κάθε φορά τους έλεγα "υπομονή μέχρι τον Μάη!" Αλλά, πώς να συνειδητοποιήσει την έννοια του χρόνου ένα παιδί οκτώ ετών και να υπολογίσει πότε είναι... Μάιος;
Η απάντηση "λίγο μετά από τις διακοπές του Πάσχα" ήταν πιο σαφής και καθησυχαστική! Έλα όμως που ο καιρός φέτος το παράκανε και το... "λίγο μετά το Πάσχα" έγινε... "πολύ -πάνω από ενάμισης μήνας!- μετά το Πάσχα!" και η αδημονία όλο μεγάλωνε;

Φτάσαμε, λοιπόν, στα τελευταίο δεκαήμερο του Μάη κι άρχισε η συγκομιδή... Μόλις συμπληρώθηκε μια αξιόλογη ποσότητα, κατασκηνώσαμε για ένα διήμερο στην τραπεζαρία και φτιάξαμε -επιτέλους!-  την πατροπαράδοτη "μαρμελάδα ΜΟΥΡΟ", με τη βοήθεια και τη συνδρομή της κυρίας Ρούλας -εννοείται!- και των μεγαλύτερων παιδιών του Ολοήμερου!

Κι αφού τη δοκιμάσαμε ζεστή ζεστή στο Ολοήμερο μετά το μεσημεριανό μας και πέρασε με επιτυχία το "τεστ γευσιγνωσίας", την επόμενη μέρα την απόλαυσε όλο το σχολείο...

Η συγκεκριμένη γλυκιά δημιουργία εδώ και μια δεκαετία σχεδόν είναι "θεσμός" για το σχολείο μας! Την έχουν γευτεί 3 διευθυντές-διευθύντριες(!), πάνω από 50 δάσκαλοι(!!) και κάπου 500 μαθητές(!!!) σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς...! 

Ελπίζω ο "θεσμός" να συνεχιστεί γιατί, ένα από τα πράγματα που θυμούνται πρώην μαθητές μας από το 5ο Δημοτικό, είναι η γεύση της μαρμελάδας!
Για μερικούς μάλιστα ήταν το έναυσμα να καταπιαστούν με τη μαγειρική από μικρή ηλικία! Για μένα προσωπικά είναι από τα πράγματα "εκτός ύλης" που δίδαξα -και πολύ το χάρηκα!- και που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ!

Πάμε γι' άλλα...🍷🍄🍻  Την αγάπη μου...💓💚💜💗

ΥΓ. Ευχαριστώ τους γονείς της Λυδίας και της Μέλπως που μου έδωσαν τη συγκατάθεση να χρησιμοποιήσω σχετικές φωτογραφίες των παιδιών τους στην παρούσα ανάρτηση... Πιστεύω πως χωρίς τις συγκεκριμένες φωτογραφίες η ανάρτηση θα ήταν "φτωχή και λειψή"!
Όσο για τις φωτογραφίες από παρόμοιες δράσεις προηγούμενων ετών καθώς κι εκείνης της κυρίας Ηρώς, πήρα άδεια από... "τη σημαία"! Ελπίζω να μην υπάρχει θέμα...😍

Βράβευση μαθήτριας του σχολείου μας!

 Μεγάλη χαρά και μεγάλη τιμή για το σχολείο μας να έχει στις τάξεις του τη νικήτρια ενός πανελλήνιου διαγωνισμού ποίησης!

Την περασμένη άνοιξη ο δήμος Αγίας Βαρβάρας προκήρυξε διαγωνισμό ποίησης για το έτος 2022, αφιερωμένο στον ποιητή Τάσο Λειβαδίτη με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννησή του. 
Το θέμα του διαγωνισμού, εμπνευσμένο από τον στίχο του Τ. Λειβαδίτη "Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και το δίκιο", ήταν το αίτημα του ποιητή για έναν καλύτερο κόσμο μακριά από τη βιαιότητα και τη συμφορά του πολέμου, έναν κόσμο ειρηνικό και δίκαιο!

Ο διαγωνισμός είχε συμμετοχές από όλη την Ελλάδα (αλλά και από το εξωτερικό!) και συγκέντρωσε πλήθος ποιημάτων!
Η κριτική επιτροπή, αποτελούμενη από εκπαιδευτικούς των σχολείων του δήμου, αφιέρωσε πολύ χρόνο τους επόμενους μήνες ώστε να κρίνει αυτά που ξεχωρίζουν σε κάθε κατηγορία.
Μία από τις κατηγορίες ήταν: "Μαθητικός πληθυσμός Α/θμιας Εκπαίδευσης"...
Σ' αυτήν την κατηγορία η μαθήτρια της (φετινής) Πέμπτης τάξης του σχολείου μας Εβελίνα Μεθενίτη πήρε το πρώτο βραβείο με το ποίημά της "Πολεμιστή για Σταμάτα μια Στιγμή"!!!

 

Το σχολείο μας, το 5ο Δημοτικό Χαϊδαρίου, που φέρει στον τίτλο του και το όνομα ενός άλλου μεγάλου ποιητή, του Οδυσσέα Ελύτη, νιώθει μεγάλη περηφάνια και τιμή γι' αυτήν τη σπουδαία επιτυχία της μαθήτριάς μας!
Δάσκαλοι και μαθητές του σχολείου τη συγχαίρουμε και της ευχόμαστε πολλές επιτυχίες και όμορφες στιγμές στη ζωή της!
Εβελίνα, σ' ευχαριστούμε...

ΥΓ. Ως δάσκαλος της Εβελίνας τα τελευταία δύο χρόνια (και τον πρώτο μήνα της Ε', όπου συνέβησαν όλα αυτά τα ωραία!) είχα τη χαρά να συνεργαστώ (και) με αυτό το υπέροχο και πολυτάλαντο πλάσμα!
Αν και περίμενα ότι κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να ήμουν καλεσμένος σε μια σημαντική της παρουσία στον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών (μια έκθεση ζωγραφικής;), είχα την τιμή να παρευρεθώ στη βράβευσή της (μετά από ιδιόχειρη πρόσκληση-έργο τέχνης της ίδιας!) και να το ζήσω πολύ νωρίτερα, μόλις στα 10 της!

Εβελίνα, σε ευχαριστώ και προσωπικά... Εύχομαι να μη χάσεις ποτέ αυτό το υπέροχο χαμόγελο και τη χαρά της ζωής που έχεις ζωγραφισμένη στο πρόσωπό σου!!!

"Προς γονείς και μαθητές του Δ΄2 (2021-22) επιστολή..."

Αγαπητοί γονείς... Μικρά μου αγαπημένα...
Ολοκληρώνοντας τη φετινή σχολική χρονιά, έκλεισε ο (διετής) κύκλος της κοινής παρουσίας και συνεργασίας μας και νιώθω την ανάγκη για έναν μικρό απολογισμό. Να (σας) θυμίσουμε και να θυμηθούμε ευχάριστες, όμορφες και δημιουργικές στιγμές της χρονιάς που πέρασε (ναι, δεν είχαμε μόνο προβλήματα και δύσκολες καταστάσεις!). Αυτές που θέλουμε να κρατήσουμε και πάνω τους να προσπαθήσουμε να χτίσουμε τη συνύπαρξη και τις σχέσεις μας στον επόμενο κύκλο, μέχρι να φύγουμε από το Δημοτικό...
Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι λοιπόν...

"10 + 1 δράσεις" που χαρήκαμε και αγαπήσαμε!

1.😃 Στα πλαίσια του (νέου) μαθήματος "Εργαστήρια Δεξιοτήτων" φροντίσαμε τον μικρό κήπο στο παρτέρι του σχολείου, μελετήσαμε τα δέντρα της αυλής και των πεζοδρομίων γύρω από αυτήν, κλαδέψαμε, συλλέξαμε σπόρους, φυτέψαμε νέα φυτά, μεταφυτέψαμε κάποια που αγοράσαμε και μιλήσαμε για τον κύκλο της ζωής τους...

 

2.😃 Συμμετείχαμε σε προγράμματα για να διαχειριστούμε τα συναισθήματά μας και να κάνουμε τις σχέσεις μας καλύτερες (Πρόγραμμα "Άρηξις")...

3.😃 "Πήραμε συνέντευξη από ένα δέντρο" και μ' αυτές φτιάξαμε ένα καλαίσθητο βιβλιαράκι...!

4.😃 Κι επειδή το πιο σημαντικό δέντρο του τόπου μας είναι η ευλογημένη Ελιά, συγκεντρώσαμε "Συνταγές με βάση το ελαιόλαδο" (τις οποίες, επίσης, κάναμε βιβλιαράκι!)...

 

 

5.😃 Γράψαμε και εικονογραφήσαμε "Παραμύθια από την ανάποδη" (π.χ. "Το μικρό λυκάκι και η κακιά Κοκκινοσκουφίτσα") και με τη βοήθεια της θεατρολόγου κας Τάνιας το κάναμε θεατρικό και το παίξαμε...!

6.😃 Φτιάξαμε, επίσης, "ταυτότητες" για τα εννιά γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδας, καθώς και για απειλούμενα ζώα της ελληνικής πανίδας...

7.😃 Φτιάξαμε (ομαδικά) "Αρλεκίνους" και διάφορες άλλες κατασκευές (και με τη βοήθεια του εικαστικού μας κ. Σταύρου)...

8.😃 Φτιάξαμε τις δικές μας πασχαλινές λαμπάδες (με βασική διακόσμηση το "περιστέρι της ειρήνης") και πολύχρωμα πασχαλινά αβγά...

 

9.😃 Περιποιηθήκαμε τις μουριές της αυλής τον χειμώνα και κάποιες από αυτές την άνοιξη μας αντάμειψαν με τον καρπό τους... Κι εμείς τον αξιοποιήσαμε φτιάχνοντας την "πατροπαράδοτη" μαρμελάδα (που τα προηγούμενα δύο χρόνια πολύ μας έλειψε!), τηρώντας όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα... Κι αφού τη γευτήκαμε πρώτοι στην τάξη μας, μετά κεράσαμε και τα υπόλοιπα παιδιά (όσο έφτασε δηλαδή!)...

 

 

10.😃 Δεν μπορέσαμε να κάνουμε πολλές εκδρομές (και) φέτος, αλλά όταν πήγαμε στο "Πάρκο Τρίτση" και γίναμε μικροί μελισσοκόμοι, το απολαύσαμε δεόντως (τη φύση, την άνοιξη, το πρόγραμμα...)!

10+1.😃 Και τέλος, ένα απλό "παιχνίδι" (αλλά για δυνατούς λύτες!) που παίξαμε και στην τάξη!
(Σημείωση: Για το "εποπτικό υλικό" φρόντισε η κυρά-Σταματία από το χωριό! Ας είναι καλά...)

Κάνε την αντιστοίχιση:

Είμαστε όλοι μοναδικοί και διαφορετικοί μεταξύ μας, αλλά και τόσο ίδιοι!!!

Κλείνοντας, εύχομαι τα επόμενα σχολικά χρόνια να είναι πιο όμορφα, πιο ήρεμα, πιο ανέμελα και -κυρίως- πιο δημιουργικά!
Θα στέκομαι (τουλάχιστον την επόμενη χρονιά) διακριτικά και σε κάποια απόσταση δίπλα σας... Όποτε και αν με χρειαστείτε, θα είμαι εκεί για σας...

[Υ.Γ.  Εγώ, από την προσεχή Τετάρτη, 22 Ιούνη, λέω να στήσω το κινητό μου στη βάση-δώρο του αυτοκινήτου και ν' αφήσω τον πλοηγό να με οδηγήσει σε βουνά του βορρά και σε παραλίες του νότου...
Εκεί, αραχτός σε μια γαλάζια πετσέτα θαλάσσης με δίχρωμες άγκυρες θα πίνω παγωμένο λικεράκι μαστίχας (πιθανόν, μετά τα τσίπουρα του τόπου μου!) συνοδεύοντάς το με υπέροχες σοκολατένιες λιχουδιές, θα σερφάρω αυτάρεσκα κουνώντας το "ποντίκι" πάνω στο αγαπημένο μου mouse-pad και θα αναπολώ κάπου κάπου τις όμορφες στιγμές μας...]

 

Με όλη μου την αγάπη... 💙💜💔

"Ώρα καλή στην πρύμνη σας κι αέρας στα πανιά σας!"

Γιάννης Παπαθανασίου