9/4/17

Καλή Ανάσταση, σε όλους...


Κοντεύουμε στα μέσα Απρίλη και η φετινή χρονιά πήρε κι αυτή την κατηφόρα της... Φτάσαμε στις διακοπές του Πάσχα και σας αποχαιρετούμε με τις πασχαλινές-ανοιξιάτικες δημιουργίες μας...
Οι μαθητές μαζί με τους/τις δασκάλους-ες του σχολείου μας δημιούργησαν και φέτος: πρωτότυπες και μοναδικές λαμπάδες, ξεχωριστές κατασκευές, πολύχρωμα πασχαλινά αυγά, κουλουράκια... 
Δεν προλάβαμε να τα φωτογραφίσουμε όλα γιατί κάποια είχαν φύγει ήδη για τα σπίτια... Οπότε, ανεβάζουμε όσα προλάβαμε να φωτογραφίσουμε (μερικά "καθ' οδόν"!)...
Μαζί με τις δημιουργίες μας, θέλουμε να στείλουμε σε όλο τον κόσμο τις ευχές μας για Καλή Ανάσταση, υγεία και αγάπη...
Ιδιαίτερες ευχές και στα παιδιά -τους νέους μας φίλους, πλέον- που φιλοξενούμε... 

Και με την ευκαιρία, μην ξεχάσουμε: ΕΙΡΗΝΗ σε όλο τον κόσμο... Για να μην ξαναζήσουν άλλα παιδιά ό,τι έζησαν αυτά...

Οι δημιουργίες μας μαζί με τις ευχές μας... on PhotoPeach

3/4/17

Ένας αλλιώτικος "διεθνής" φιλικός αγώνας...


Ο αθλητισμός ενώνει... Φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά, από αρχαιοτάτων χρόνων... Στην αρχαία Ελλάδα -ως γνωστό- σταματούσαν μέχρι και οι πόλεμοι στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων... Έννοιες όπως η φιλία, ο σεβασμός, η άμιλλα είναι ταυτισμένες με τον αθλητισμό...
Φυσικά, δεν μιλάμε για τον επαγγελματικό αθλητισμό των συμφερόντων, των σκοπιμοτήτων, των στοιχημάτων κλπ...

Όταν μιλάμε για παιδιά, όπου μπορούμε να επεκταθούμε γενικότερα στο παιχνίδι (αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα), τα πράγματα είναι ακόμα πιο απλά και όμορφα! Με την αγνότητα-αθωότητα που τους διακρίνει, καθώς και με την ανάγκη-λαχτάρα που έχουν για παιχνίδι, οι "αντίπαλοι" γίνονται ένα πριν... τη σέντρα!

Το σχολείο μας -για όσους δεν το γνωρίζουν- τους τελευταίους 2,5 μήνες φιλοξενεί προσφυγόπουλα από τον καταυλισμό του Σκαραμαγκά... Προσπαθώντας να χτίσουμε τις σχέσεις μεταξύ των παιδιών (Ελλήνων και Κούρδων) και να ρίξουμε γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσά τους οργανώσαμε σήμερα έναν ποδοσφαιρικό αγώνα με μεικτές ομάδες (παιδιά του Ολοήμερου και προσφυγόπουλα)... 

Το είχαμε ξανακάνει άλλες δύο φορές πειραματικά την προηγούμενη εβδομάδα...
Σήμερα έγινε πιο οργανωμένα και λίγο πιο "επίσημα"...
Το αποτέλεσμα εκπληκτικό, το σκορ αδιάφορο...
Το χαρήκαμε όλοι, μα πιο πολύ τα ίδια τα παιδιά...
Το νερό μπαίνει στο αυλάκι σιγά σιγά...


ΥΓ. Κάτι ανάλογο συμβαίνει εδώ και μερικές ημέρες και με τα κορίτσια του Ολοήμερου, όπου τα περισσότερα συμμετέχουν σε κοινά παιχνίδια...