(Pablo-Picasso-Mother-And-Child)
Μοντέρνα Πυθία
Γυναίκα του καιρού μας
μοντέρνα Πυθία
Μασώντας τσίχλες
και πικροδάφνες
κοντά στο τζάκι,
μισοπνιγμένη
στους καπνούς
της επαρχιακής πλήξης
Καταβροχθίζοντας σνίτσελ
κι ομίχλη από άγραφους στίχους
Γυναίκα που υποτάχτηκες
στων παιδιών σου την ανάσταση
Ζυμώνοντας αέρα, ήλιο, μέλι
και δάκρυα
Πόσο πίσω έμεινες
ατενίζοντας την τράτα
να χάνεται αθόρυβα
παγιδεύοντας ασημένια ψάρια
και όνειρα χρυσαφιά
σα σύννεφα γαντζωμένα
σε μοναχικό κατάρτι.
Μαρία Καρδάτου
από τη συλλογή Ερωτικός ένοικος, 1987
10 σχόλια:
Kαλημερα όλη μέρα :)
(αν και γω ειμαι ελαφρως αρρωστουλα)
Εξαιρετικό!! Δύσκολος ρόλος αυτός της μητέρας μα και η απόλυτη ολοκλήρωση.. κι ας μένει πίσω κι ας υποτάσσεται.
Πολύ καλή επιλογή Νίκο να σαι καλά!
Τη καλησπέρα μου.
Νίκο, θαυμάσιο!!!
Έχεις και το λιβάδι, που ενώ ονειρεύεται,ταυτόχρονα διώχνει, κάθε ομίχλη απο την καθημερινότητά μας!
Η επιλογή του πίνακα μοναδική!
Να είσαι καλά.
Είδες Νίκο, που με καναδυό τσιπουράκια
(ειδικά αν τα "κατεβάσεις" στην έδρα τους)
η έμπνευση απογειώνεται;
Νά 'σαι καλά που μας υπενθύμισες με λόγια και εικόνα (υπέροχα και τα δύο!) να μην ξεχνάμε πόσα χρωστάμε στη δόλια ΜΑΝΑ και να της χαρίσουμε αύριο το ελάχιστο: μια ζεστή αγκαλιά, ένα τρυφερό φιλί, ένα κόκκινο τριαντάφυλλο...
Κι όσοι την έχουμε μακριά μην την ξεχάσουμε. Ένα τηλεφώνημα, μια γλυκιά κουβέντα της είναι αρκετά. Τα περιμένει!
Καλή διαμονή και καλή επιτυχία στα παιδιά!
Εύχομαι η πατρίδα μου να τους είναι τυχερή!
Υ.Γ. Καλά βρε Νίκο, μεσημεριάτικα άφησες τα "γούστα" στη μέση κι έστηνες το bloggaki μας;
Γι' αυτό σου έφτιαξα ολόκληρο τουριστικό οδηγό της Λάρισας; Για να κάθεσαι στο ξενοδοχείο και να δουλεύεις;
Αυτή τη «δόλια μάνα» (που εξακολουθεί να είναι μια ελκυστική γυναίκα) την παρουσίασα την περασμένη Τρίτη στο βιβλιοπωλείο Βιβλιορυθμός στη Θεσσαλονίκη. Και διάβασα εκεί το ποίημα που τόσο σωστά επέλεξες τώρα, Νίκο. Κόσμος των συμπτώσεων.
Η Μαρία Καρδάτου, λοιπόν, κορίτσι της πόλης των φαντασμάτων, παντρεύτηκε και πήγε να ζήσει στη Ζαχάρω της Ηλείας!!! Φαντάζομαι ότι τώρα γίνεται καλύτερα κατανοητό το ποίημα και η ματαίωση των ονείρων της. Το τίμημα της ανάστασης των παιδιών της.
περαστικά σου Μαρία μου,
χρόνια πολλά και καλά!
συμφωνώ Μάργκο μου,
πολυσύνθετος ρόλος,
η απόλυτη ολοκλήρωση...
καλημέρα στο γαλάζιο του Αιγαίου!!!
καλημέρα Όλγα μου,
γλυκιά μητέρα
χρόνια πολλά!
άσε Γιάννη,
πάνε τα τσιπουράδικα και οι μεζέδες,
μας έφαγαν οι αγώνες...
Τόλη μου,
την Μαρία Καρδάτου
(όπως και τόσους άλλους εξαιρετικούς ποιητές)
τη γνώρισα στο "λιβάδι" σου
νάσαι καλά λοιπόν κι εσύ
να μας κοινωνείς όμορφες δημιουργίες...
Δημοσίευση σχολίου