Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτό το ταξίδι για να νιώσετε κι εσείς έστω και στο ελάχιστο αυτό που νιώσαμε εμείς. Καθώς ανεβαίνεις το λόφο βλέπεις δέντρα να υψώνονται, κυπαρίσσια, πεύκα, και το υπέροχο δώρο της θεάς Αθηνάς, την ελιά. Βλέπεις ένα θάμνο που λέγεται Αθάνατος κι άμα τον κακομεταχειριστείς και του αφήσεις έστω και μια ρίζα αυτός ξαναφυτρώνει και φυτρώνει κάθε δύο χρόνια. Επίσης βλέπεις τις γραμμές που έχουν αφήσει τα κάρα στις πλάκες και αριστερά δεξιά τους υπήρχαν μαγαζιά και τα κάρα πήγαιναν πέρα δώθε ανάμεσά τους. Θα δεις ακόμα μια γέρικη χελώνα 150 ετών, μια τεράστια σφιγγοφωλιά, το μανιτάρι που φυτρώνει στον κορμό των δέντρων, το δάκρυ των δέντρων που βγαίνει από τον κορμό τους όταν έχουν πληγή και τα κάνει καλά, το αστεροσκοπείο Αθηνών, την Πνύκα και τη θέα της Αθήνας από ψηλά μαζί με την Ακρόπολη. Όλα ήταν υπέροχα. Έβγαλα πολλές φωτογραφίες για να θυμάμαι αυτό το μέρος. Θα μπορούσα να ξαναπάω για να χαλαρώσω και να ξεκουραστώ. Σας εύχομαι να πάτε κι εσείς αλλά κοιτάξτε να είναι ηλιόλουστη μέρα για να το χαρείτε περισσότερο, όπως εμείς…(Σοφία)
7 σχόλια:
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΒΟΛΤΑ ΠΟΥ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΟ ΤΟΠΙΟ.ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΑΣ.
Καλό μήνα παιδιά!
Καλό μήνα Δάσκαλοι!
Τι όμορφος περίπατος και τι όμορφα περιγράφει η Σοφία,αυτή την εξαιρετική διαδρομή!
Πόσο θα ήθελα να πήγαινα Δημοτικό και να ήμουν στο σχολείο σας...
Εκει γεννηθηκα! (Οχι εντος βουνου οκ...)
ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΓΩ ΒΟΛΤΑ :(
Μη σου πω οτι απο τοτε εχω να παω...
Τον παλιό καλό καιρό (προ αμνημονεύτων ετών) εκεί πηγαίναμε τακτικά εκδρομή με το σχολείο μου. Το τι γραντζουνισμένα γόνατα έφερνα πίσω στο σπίτι κι άντε να τρέχουμε για ράμματα με τη μαμά μου δε λέγεται. Κι εγώ (ντροπή μου) από τότε έχω ν' ανέβω ως εκεί. Γι' αυτό πολύ σας ζήλεψα γι' αυτή την εκδρομή σας.
Να 'στε καλά και να κάνετε πολλές πολλές ακόμη.
Εγώ συνεχίζω να πηγαίνω, μεγάλος πια ... αλλά δεν τα βλέπω πια όπως τα έβλεπα σαν παιδί (δυστυχώς) ...
Να ξαναπάτε παιδιά ... έχουν πολλές ομορφιές αυτοί οι Λόφοι ...
Εύγε στους Δασκάλους ...
Κι εγώ εδώ γεννήθηκα. Μούλεγε ο πατέρας μου που κι αυτός γεννήθηκε εδώ πολύ παλιά ότι στις σπηλιές ζούσαν αλεπούδες που κατέβαιναν ίσαμε το σπίτι του παππού μου (που κι αυτός εδώ γεννήθηκε) και κλέβανε τις κότες.
Στέλλα
φίλοι μας
ευχαριστούμε για τα ζεστά σχόλιά σας!
σας ευχόμαστε πάντα στη ζωή να κάνετε διαδρομές όμορφες
μέσα στη φύση
να παίρνετε απ' αυτήν
μαθήματα...ζωής
Δημοσίευση σχολίου