"καλή χρονιά"

πάει ο παλιός ο χρόνος

ας γιορτάσουμε παιδιά

και του χωρισμού ο πόνος

ας κοιμάται στην καρδιά

καλή χρονιά! καλή χρονιά!

χαρούμενη χρυσή Πρωτοχρονιά!

"οι γιορτές ήρθαν"

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και ο καιρός είναι κρύος, 

η μόνη ζέστη είναι τα τζάκια και οι σόμπες μέσα στα σπίτια. 
Έξω ρίχνει βροχή και οι μικροί σπουργίτες κρυώνουν.
Τα σπίτια βάζουν τα γιορτινά τους χρωματιστά λαμπάκια.
Όλα τα μέλη της οικογένειας καθαρίζουν και στολίζουν το σπίτι τους.
Οι γιρλάντες μπαίνουν στις σκάλες, στα μπαλκόνια, στο δέντρο 
και στις πόρτες.
Οι μανούλες πηγαίνουν και αγοράζουν παιχνίδια και τρόφιμα.
Μερικές μανούλες όπως η δική μου, φροντίζουν 
να μη λείπει τίποτα από τα παιδιά τους!
Ανυπομονώ να' ρθει η Αρχιμηνιά γιατί τότε θα ανοίξω το αεροπλανάκι 
που ήδη έχω αγοράσει και θα φέρει ο Αϊ-Βασίλης δώρα 
με το έλκηθρό του!

(Μιλτιάδης, β΄τάξη)

"πλάθω-πλάθω κουλουράκια"

πλάθουν-πλάθουν κουλουράκια... "τα απίθανα πεμπτάκια"

"έκθεση βιβλίου"

"οι μικροί βιβλιοφάγοι"

"ενημέρωση τριμήνου"

Δευτέρα 20-12-2010 έχουμε στο σχολείο μας (στις 12.30) ενημέρωση γονέων
σχετικά με το το α΄ τρίμηνο της σχολικής χρονιάς 2010-2011.
Σας περιμένουμε...

"βόλτα στη γειτονιά μας"

"η κυρά-Κακή και οι δώδεκα μήνες"

H κυρα-Κακή και οι 12 μήνες(B1)

Η κυρά- Κακή και οι 12 μήνες(Β2)

"τα απίθανα πεμπτάκια φτιάχνουν σάντουιτς"

Κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για να δοκιμάσετε μερικά από τα σάντουιτς που φτιάχνουν
"τα απίθανα πεμπτάκια" ...

 θα σας μείνουν αξέχαστα!!!

"Πολυτεχνείο, 1973"

Ο οδηγός του τανκ
 μιλάει για τα γεγονότα...

"παίζω και μαθαίνω για το Ευρώ"

Mαθηματικά Β΄τάξης από το eduportal.gr

"τα Απίθανα Πεμπτάκια θέτουν κανόνες"

http://kids-on-the-blog.blogspot.com/

" Χαϊδάρι 1940, εθνική αντίσταση..."

τραγούδια του 1940

ένας ήρωας ανάμεσα στους πολλούς...

e-πέμπτη Αταξία του σχολείου μας, στη χώρα των θαυμάτων...

Η "e-πέμπτη αταξία" αναζητά τον ασημένιο δρόμο της. Παρέα με το σκαντζόχοιρο τον Πορκιουπίνο, τη σοφή χελώνα Ντίνκα και τον Ουνίκλ το σαλιγκάρι ακολουθούν τα πολύχρωμα μονοπάτια του ουράνιου τόξου. Πόσα μυστικά και θαύματα δεν κρύβει αυτό το δάσος! Πόσες συναντήσεις με ζώα, ήρωες παραμυθιών, βιβλίων κλπ! Βέβαια εμείς καμιά φορά θα ακολουθούμε κι ένα ποντίκι σε άλλα πιο δαιδαλώδη μονοπάτια στο παγκόσμιο δάσος που λέγεται διαδίκτυο! (τι e- αταξία είμαστε άλλωστε!). Όμως οι φίλοι μας τα ζώα θα μας περιμένουν πάντα σ΄ένα ξέφωτο, να συνεχίσουμε όλοι μαζί τον ασημένιο δρόμο μας. Ακολουθήστε μας σ΄ αυτό το μαγεμένο ταξίδι της γνώσης και της φαντασίας, του λογισμού και του ονείρου...

http://e-pemptiataxia.blogspot.com/

"τα σκολειά κτίστε"

"καλή σχολική χρονιά"

Ο Αγιασμός για τη νέα σχολική χρονιά θα γίνει
τη Δευτέρα 13-09-2010 στις 9.30 το πρωί...
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!

"θα ψάξω σε ακρογιαλιές..."

καλό καλοκαίρι σε όλους!!!
πολλές βουτιές σε θάλασσες κι ακρογιαλιές...
και καλή αντάμωση το Σεπτέμβρη...

"29η Μαίου"

"H Πόλη έπεσε"

Ωραίο ηλιοβασίλεμα

φορέας κακών μαντάτων

Η Πόλη κατακτήθηκε

λιμός την τριγυρίζει

και σαν ξημερώσει το πρωι

νεκρή την αντικρίζει

Κλάματα παιδιών ηχούν

μανάδες που φωνάζουν

κι ούτε πουλί πετούμενο...

την Πόλη την σφαγιάζουν.
(Ελένη, Ε΄τάξη)

(για να δείτε το βίντεο κλείστε πρώτα τη μουσική που είναι στα δεξιά του ιστολογίου)

" Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς"

Πιο πάνω απ τη ζωή είναι η τιμή του ανθρώπου

κι αυτός φωνάζει: Δεν παραδίνουμε την Πόλη

Ημέρα Τρίτη.. όλοι κλαίνε και θρηνούν

Ο Κωνσταντίνος επεσε μεσα στο πλήθος

Ο Κωνσταντίνος επεσε με το σπαθί στο χέρι

Και το αίμα του σαν ποταμός να τρέχει

Με το άλογο του έδραμε

εκεί που κάποιος έκραζε

με κλάματα στους οφθαλμούς

Η Πόλις εάλω

Μία κραυγή ακούστηκε μες στη βαθιά ομίχλη

κι εσκισε τα ουράνια κι έκοψε τα τείχη

Μα δεν υπάρχει χριστιανός να πάρει την κεφαλή μου

Κι ως τώρα όλοι λεν

Θα ζωντανέψει ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς

Κι η Πόλη δική του θα γενεί

Η Πόλη δεν κατακτήθηκε...

Ζει μες στις καρδιές μας!
(Αθηνά, Έ τάξη)

"κράτημα βιβλίου"

Πήρα το Μιχάλη τηλέφωνο να πάμε για καφέ, να τα πούμε μετά από καιρό...
-Δεν μπορώ! έχω δουλειά...
-Τί δουλειά έχεις κυριακάτικα;
-Κράτημα βιβλίου...
Πήγα μόνος για καφέ, με συνόδευσε η εφημερίδα της Κυριακής...

Aαα! συγνώμη, ξέχασα να διευκρινίσω...
"κράτημα βιβλίου": ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ... σοβαρή! σοβαροτάτη!!! κατά την οποία ο γονιός κρατάει το βιβλίο(Iστορίας, Bιολογίας, Aρχαίων...) και το παιδί μαθητής της Γ΄Λυκείου προσπαθεί να πει ολόκληρο το βιβλίο "απέξω κι ανακατωτά"...χωρίς να ξεχάσει ούτε ένα "και"...καθότι προετοιμάζεται για τις εισαγωγικές εξετάσεις ...αυτό γίνεται πολλές ώρες!!!καθημερινά...

Βρισκόμαστε στο έτος 2010 και για το πανεπιστήμιο ψάχνουμε τους καλύτερους παπαγάλους!!!

Δεν πάμε στον Αμαζόνιο καλύτερα που είναι γεμάτος πολύχρωμους παπαγάλους...να τους εισάγουμε κατευθείαν χωρίς εξετάσεις στο Ελληνικό πανεπιστήμιο;

...για να μην ταλαιπωρούμε και τα παιδάκια μας...

"θα πάω στη Φινλανδία...σχολείο"

(για να δείτε το βίντεο κλείστε πρώτα τη μουσική που είναι πάνω και δεξιά της σελίδας)

Το έτος 2006, οι μαθητές και μαθήτριες της Φινλανδίας πέτυχαν τις υψηλότερες επιδόσεις σε όλο τον λεγόμενο ανεπτυγμένο κόσμο στις πρακτικές επιστήμες (μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία, πληροφορική, στατιστική, οικονομικά κ.ά.), καθώς επίσης και σε πολλές από τις θεωρητικές, κυρίως στην ανάγνωση. Συστηματικά, τα φινλανδικά σχολεία βρίσκονται στην κορυφή όλων των πινάκων αξιολόγησης που καταρτίζονται από διεθνείς, καταξιωμένους οργανισμούς, όπως είναι ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη), η Επιτροπή Παιδείας και Πολιτισμού της Ε.Ε. κ.λπ. Παρ' όλα αυτά, οι μαθητές και μαθήτριες της Φινλανδίας περνούν τις λιγότερες ώρες στην τάξη και ξοδεύουν πολύ λιγότερες ώρες σε διάβασμα στο σπίτι από τα παιδιά σε όλες σχεδόν τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

ΤΗΝ περασμένη εβδομάδα, το πιο δημοφιλές (σύμφωνα με τα «χτυπήματα») δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του BBC ήταν αυτό που αναφέρεται στο φινλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα, υπό τον τίτλο «Γιατί τα σχολεία της εξακολουθούν και πρωτεύουν διεθνώς;». Οπως σημειώνει ο Τομ Μπάριτζ που έκανε το ρεπορτάζ, η βασική φιλοσοφία του συστήματος είναι ότι κάθε μαθητής και κάθε μαθήτρια έχουν κάτι να προσφέρουν στην τάξη και στο σχολείο. Ακόμα και οι πιο αδύναμοι δεν πρέπει να τίθενται στο περιθώριο, αντίθετα, σε κάθε μάθημα υπάρχει ένας επιπλέον καθηγητής ή δάσκαλος, του οποίου αποκλειστική δουλειά είναι να κάνει ενισχυτικά μαθήματα στους μαθητές που δυσκολεύονται. Τα βοηθητικά αυτά μαθήματα γίνονται σε όλη την τάξη, ώστε να μην αισθανθούν οι ασθενέστεροι μαθητές ότι μειονεκτούν έναντι των άλλων. Δεν υπάρχει «παπαγαλισμός» των μαθημάτων στη Φινλανδία. Υπάρχει συζήτηση. Μαθητές και μαθήτριες ενθαρρύνονται να λένε τη γνώμη τους. Και από αυτές τις συζητήσεις γίνεται από τους καθηγητές η σημαντικότερη εκτίμηση για τις επιδόσεις των μαθητών τους. Εννοείται, δε, ότι στη Φινλανδία δεν υπάρχει το καθεστώς των ιδιαίτερων μαθημάτων που ανθεί εδώ.

ΜΕΧΡΙ τώρα, λέει η υπουργός Παιδείας της Φινλανδίας, Χέννα Βίρκουνεν, «δίναμε πολύ μεγάλη προσοχή στους ασθενέστερους μαθητές, και πώς θα τους βοηθήσουμε να βελτιωθούν και να ταιριάξουν με την υπόλοιπη τάξη». Αυτή η τακτική φαίνεται πως απέφερε καλούς καρπούς. Τώρα, το επόμενο βήμα, λέει, είναι «να ανεβάσουμε ακόμα πιο ψηλά τον πήχυ για όλους, αλλά και να επιβραβεύσουμε επιτέλους τους άριστους, που μέχρι τώρα τους είχαμε κάπως παραμελημένους». Τα παιδιά στη Φινλανδία αρχίζουν τη φοίτησή τους στο Δημοτικό Σχολείο στα 7 τους χρόνια. Το δημοτικό με το Γυμνάσιο είναι ενιαία, και τα 2 σχολεία συστεγάζονται. Θεωρείται πολύ σημαντικό να αποφεύγουν τα παιδιά αυτή τη δύσκολη, πολλές φορές ίσως και αχρείαστη, μετάβαση από το ένα σχολείο στο άλλο. Τέλος, το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι πολύ αξιοσέβαστο και από τα καλύτερα αμειβόμενα στη Φινλανδία. Εχει, όμως, και υψηλές απαιτήσεις το κράτος από αυτούς, αφού τους περνάει τακτικά από εξετάσεις και κρίσεις και δίνει εκπαιδευτικές άδειες για να ανανεώνουν και να εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους και να βελτιώνουν τις παιδαγωγικές τους μεθόδους.
(πηγή: Χρήστος Μιχαηλίδης, εφημερίδα Ελευθεροτυπία, http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/04/2010&s=to-anagnwstiko-ths-teleytaias-selidas)

"καλή Ανάσταση"

Πασχαλινές δημιουργίες

"το μπαούλο της γιαγιάς"

Πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια! Τα μαλλιά της γιαγιάς κοντεύουν να ασπρίσουν και στο πρόσωπο της εμφανίστηκαν δυο-τρεις ρυτίδες . Το σπιτικό της όμως παραμένει ζεστό και όμορφο. Όλα είναι φτιαγμένα με μεράκι. Μέσα στο μεγάλο μπαούλο έχει φυλαγμένα ένα σωρό αγαπημένα πράγματα. Πολύτιμα μικρά μυστικά και θησαυρούς που της θυμίζουν ευτυχισμένες στιγμές.

Σ’ ένα έρημο σπιτάκι που βασιλεύει η ζεστασιά και η ηρεμία , πάνω στη σοφίτα, πίσω από τα παλιά και σκονισμένα τσουμπλέκια και τα παλιά ρούχα, πίσω από τις ξεσκισμένες βαλίτσες , πίσω από τα κουτιά με τις κουρτίνες και τα λευκά πουκάμισα… εκεί πίσω λοιπόν, πίσω στο σκοτάδι, εκεί που μόνο η ηλιαχτίδα των αναμνήσεων φτάνει, βρίσκεται ένα ξεθωριασμένο μπαούλο! Μέσα στα άχρηστα αντικείμενα μπορεί να είναι κι ένας θησαυρός που έχει τη δυνατότητα να θυμίσει σε όλους κάτι! Ίσως και κάτι που μπορεί να μας οδηγήσει σε συγκίνηση….

Η γιαγιάκα καθώς σκουπίζει το βλέπει και της θυμίζει κάτι. Με μεγάλη περιέργεια, ακουμπά τη σκούπα στον τοίχο και το πλησιάζει. Ανοίγει το πατζούρι και το παίρνει στο καναπεδάκι για να το ανοίξει. Κάθεται , το ξεκλειδώνει και τι να δει; Υφαντά, δαντέλες, πλεκτά σεμεδάκια και μωρουδιακά, όλα τοποθετημένα με προσοχή. Πολύχρωμες κλωστές, καδράκια, βιβλία κιτρινισμένα από τον χρόνο, καρφίτσες με διαμαντόπετρες, καπέλα , φτερά μέχρι και βραχιόλια! Όλα συνθέτουν το σκηνικό!
Ξαφνικά, στην άκρη άκρη, παρατηρεί ότι υπάρχει ένα χρυσό κουτί. Στο πάνω μέρος υπάρχει σκαλισμένο με μεγάλα γράμματα : «ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ» και ένα λουλούδι στο πλάι! Αυτό είναι το όνομα της γιαγιάς της και το δικό της. Το ανοίγει… μέσα κυριαρχεί ο χρυσός και το ασήμι! Βραχιόλια, σκουλαρίκια, στέκες, σταυροί, αλυσίδες, κομποσκοίνια, φυλαχτά, εικονίτσες έως και αναπτήρες… Όλα της μαμάς της, της γιαγιάς της, του παππού της , της προγιαγιάς της… Ανεκτίμητα σε αξία!Στον πάτο του κουτιού αυτού είναι ένα κεντητό το οποίο γράφει: «Αυτοί οι θησαυροί θα διατηρηθούν από γενιά σε γενιά».
Τότε η γιαγιά έβαλε τα κλάματα… Τα ξεραμένα μάτια της διψούσαν. Ε....καιρός ήταν να ξεδιψάσουν. Τα μάτια της βούρκωσαν και όλο της το σώμα πήρε το χρώμα των μαλλιών της! Αυτό ήταν! Ξάπλωσε, κοιμήθηκε με ένα χαμόγελο και δεν ξαναξύπνησε! Κούρνιασε ξανά στην αγκαλιά της γιαγιάς της...
(Αθηνά, ε΄ τάξη)

"βιβλία στα παγκάκια"

Βιβλία σκορπισμένα στο παροαύλιο. Μια γρήγορη ματιά, μια ανάλαφρη ανάγνωση, ένα ταξίδι στον κόσμο του παιδικού βιβλίου κατά την ώρα του διαλείμματος.
Τα πεμπτάκια αναλαμβάνουν την όλη προσπάθεια: το πρωί άπλωμα των βιβλίων πάνω στα παγκάκια... κάτω από τα δέντρα της αυλής...διακριτικός έλεγχος την ώρα του διαλείμματος...μάζεμα στο τέλος της ημέρας...και ξανά την επομένη...
Τα παιδιά των άλλων τάξεων...αναγνώστες...συμμέτοχοι...ταξιδευτές...στον κόσμο του βιβλίου....

"ο Μαυροπόδης και η... Πρασινοσκουφίτσα"

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια λύκαινα σε ένα δάσος με το λυκάκι της που το έλεγαν Μαυροπόδη, διότι στο δεξί του πόδι είχε ένα μαύρο σημάδι.
Μια μέρα του είπε μητέρα του:
-Μαυροπόδη, πάρε αυτό το καλάθι με το φαγητό και τα φάρμακα να τα πας στην άρρωστη γιαγιά σου, στην άλλη άκρη του δάσους. Πρόσεξε όμως, διότι στο δάσος κυκλοφορεί ένα κορίτσι, η Κοκκινοσκουφίτσα, που δεν αγαπάει τους λύκους και προσπαθεί να τους φυλακίσει αν τους πιάσει, διότι ουρλιάζουν, λέει, όλο το βράδυ και δεν την αφήνουν να κοιμηθεί, επειδή το σπίτι της είναι δίπλα στο δάσος.
-Εντάξει, μητέρα, είπε το λυκάκι και ξεκίνησε.
Στο δρόμο που πήγαινε συνάντησε την Κοκκινοσκουφίτσα. Αυτή τον ρώτησε:
-Πού πας, λύκε;
-Πάω στη γιαγιά μου να της πάρω φαγητό, που μένει στην άλλη άκρη του δάσους, είπε το λυκάκι φοβισμένο και έφυγε γρήγορα, διότι κατάλαβε πως αυτή ήταν η Κοκκινοσκουφίτσα, αφού φορούσε μια ωραία κόκκινη σκούφια.
Η Κοκκινοσκουφίτσα έφτασε πρώτη τρέχοντας στο σπίτι της γιαγιάς λύκαινας και επειδή ήταν άρρωστη και αδύνατη την έδεσε με ένα σκοινί και την έβαλε στην ντουλάπα. Μετά φόρεσε τα ρούχα της γιαγιάς και ξάπλωσε στο κρεβάτι της.
Όταν ήρθε το λυκάκι και πήγε κοντά στο κρεβάτι της γιαγιάς του, τη ρώτησε παραξενεμένο:
-Γιατί, γιαγιά, έχεις τόσο μικρά μάτια;
-Διότι δε βλέπω τόσο καλά, παιδάκι μου.
-Γιατί έχεις τόσο μικρά αυτιά;
-Γιατί δεν ακούω τόσο καλά, λυκάκι μου.
-Γιατί το στόμα σου είναι τόσο μικρό, γιαγιά;
-Διότι έχω μέρες να φάω, παιδάκι μου.
Και ξαφνικά πετάγεται πάνω αγριεμένη η Κοκκινοσκουφίτσα, δένει το μικρό λυκάκι χειροπόδαρα και το βάζει και αυτό στη ντουλάπα. Μετά βγαίνει έξω για να φωνάξει τον κυνηγό, για να τη βοηθήσει να βάλουν σε κλουβιά τους λύκους. Όταν τον βρήκε, αυτός φορούσε μια ωραία πράσινη στολή και κρατούσε ένα δίκαννο. Τότε του φώναξε:
- Κύριε κυνηγέ, ελάτε να με βοηθήσετε που έπιασα δύο λύκους.
-Τι λες Κοκκινοσκουφίτσα; Εγώ σταμάτησα πια να κυνηγώ λύκους, πουλιά και άλλα διάφορα ζώα. Έγινα μέλος σε μια περιβαλλοντική οργάνωση. Πρέπει να αγαπάμε και να προστατεύουμε όλα τα πλάσματα του πλανήτη μας, διότι έχουν δικαίωμα στη ζωή. Το δίκαννο μου δεν πετάει πλέον σφαίρες, αλλά νερό και όταν κάποιο ζώο ή πουλί είναι διψασμένο του δίνω από αυτό. Μοιάζει με νεροπίστολο.
- Μπορώ να γίνω και εγώ μέλος σε αυτήν την οργάνωση; Ρώτησε η Κοκκινοσκουφίτσα.
- Φυσικά και μπορείς. Θα σου δώσουμε ένα καλάθι με σπόρους και όταν το δάσος είναι χιονισμένο και τα πουλιά πεινούν, θα τους ρίχνεις για να τρώνε. Επίσης και ένα πράσινο σκουφάκι, διότι το πράσινο είναι το χρώμα της οργάνωσης μας. Έτσι από εδώ και πέρα θα σε λέμε Πρασινοσκουφίτσα και όχι Κοκκινοσκουφίτσα.
-Είμαι πολύ χαρούμενη. Πάμε τότε να ελευθερώσουμε τους λύκους και από εδώ και πέρα δε θα ξαναπαραπονεθώ για το ουρλιαχτό τους διότι αυτός είναι ο τρόπος να μιλούν μεταξύ τους, είπε η Κοκκινοσκουφίτσα.
Έτσι οι δυο λύκοι έφυγαν χαρούμενοι για το δάσος και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

(Νεκτάριος, δ΄ τάξη)

αλλαγές στο σχολείο...

Μεγάλες περικοπές της εξεταστέας ύλης σε Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, έναρξη αξιολόγησης, πρόγραμμα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών, υποδομές WiFi στα σχολεία, έμφαση στη διδασκαλία ξένων γλωσσών και πληροφορικής και 200 νέα πιλοτικά ολοήμερα σχολεία από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το πρόγραμμα της κυβέρνησης για το Νέο Σχολείο, δηλαδή τη ριζική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος...
Η συνέχεια του άρθρου των "Νέων" εδώ:

(Αναμένουμε με ανυπομονησία τις απαραίτητες αλλαγές... στο ελληνικό σχολείο...)

"κοκκινοσκουφίτσα": η άλλη εκδοχή...

Το μικρό λυκάκι πρέπει να πάει φαγητό στην άρρωστη γιαγιά του.

«Προσοχή! Στο δάσος κυκλοφορούν επικίνδυνες Κοκκινοσκουφίτσες και κυνηγοί», είπε η μαμά λύκαινα στον Άκη, το μικρό λυκάκι.

«Γιατί να θέλουν το κακό μου;» ρώτησε ο Άκης.

Και η μαμά απάντησε : «Γιατί η Κοκκινοσκουφίτσα μπορεί να σε φυλακίσει και να σε βασανίσει ενώ ο κυνηγός μπορεί να σε σκοτώσει για σου πάρει το δέρμα και να το κάνει γούνα.»

Τότε φοβισμένος άρχισε να περπατάει κάνοντας που και που καμιά στάση για να μαζέψει λουλούδια για τη γιαγιά του. Όμως δύο πονηρά μάτια τον παρακολουθούσαν. Ήταν τα μάτια της τρομερής και άγριας Κοκκινοσκουφίτσας. Με ένα απότομο πήδημα βρέθηκε μπροστά στον Άκη.

«Που πας μικρό και αθώο μου λυκάκι μέσα στο σκοτεινό και τρομακτικό αυτό δάσος;», ρώτησε η Κοκκινοσκουφίτσα.

«Πάω στην άκρη του δάσους για να δώσω στη γιαγιά μου την πίτα που έφτιαξε η μαμά μου.», απάντησε ο ανυποψίαστος Άκης.

Τότε η Κοκκινοσκουφίτσα άρχισε να τρέχει για να φτάσει έγκαιρα στο σπίτι της γιαγιάς λύκαινας. Μόλις έφτασε, χτύπησε την πόρτα με αργό ρυθμό. Τότε η γιαγιά ρώτησε ποιος είναι. Η Κοκκινοσκουφίτσα απάντησε με όσο πιο λεπτή φωνή μπορούσε : «Εγώ είμαι γιαγιάκα, σου έφερα λίγη πίτα που έφτιαξε η μαμά μου.»

«Πέρνα μέσα» είπε η γιαγιά.

«Μόλις μπήκε η Κοκκινοσκουφίτσα έπιασε τη γιαγιά από το λαιμό και αφού την έδεσε την έριξε στην αποθήκη. Αμέσως μετά ντύθηκε σαν τη γιαγιά και ξάπλωσε στο κρεβάτι. Ίσα που πρόλαβε να ξαπλώσει στο κρεβάτι και χτύπησε η πόρτα.

«Ποιος είναι;», ρώτησε.

«Εγώ είμαι γιαγιά», είπε ο Άκης.

«Πέρνα μέσα εγγονέ μου», είπε η Κοκκινοσκουφίτσα.

Μόλις μπήκε μέσα ο Άκης απόρησε και ρώτησε :

«Γιαγιά, γιατί έχεις τόσο στρογγυλό πρόσωπο και τα αφτιά σου είναι τόσο μικρά;»

Αλλά δεν πρόλαβε να πάρει απάντηση. Πετάχτηκε η Κοκκινοσκουφίτσα απ’ το κρεβάτι, τον έπιασε, τον έδεσε και τον έριξε κι αυτόν στην αποθήκη. Έφαγε την πίτα και έπεσε σε βαθύ ύπνο στο κρεβάτι.

Πέρασε αρκετή ώρα και η μαμά λύκαινα ανησύχησε. Γι’ αυτό έστειλε το μπαμπά λύκο στο σπίτι της γιαγιάς για να δει αν έπαθαν κάτι.

Όταν πήγε, είδε την Κοκκινοσκουφίτσα να κοιμάται στο κρεβάτι της γιαγιάς. Άρχισε να ψάχνει το σπίτι για να βρει τον Άκη και τη γιαγιά του. Ξαφνικά άκουσε τον Άκη να ρωτάει τη γιαγιά του:

«Η Κοκκινοσκουφίτσα θα μας βασανίσει πολύ, γιαγιά;»

Τότε ο μπαμπάς λύκος κατάλαβε από πού ερχόταν η φωνή, τους βρήκε και τους ελευθέρωσε. Μετά πήγε και ξύπνησε την Κοκκινοσκουφίτσα μουγκρίζοντας. Της έδειχνε τα μεγάλα και τρομακτικά δόντια του που έσταζαν σάλια. Η Κοκκινοσκουφίτσα τρόμαξε τόσο πολύ που έφυγε τρέχοντας.

Από τότε δεν ξαναπείραξε κανένα λυκάκι και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

(Ιωάννα, Δ΄ δημοτικού)

"σκέψεις για το περιβάλλον"

Από τη φίλη μας Margo πήραμε το παρακάτω βίντεο
το οποίο είναι ένα καλό "μάθημα" για μικρούς και μεγάλους...
ας σκεφτούμε ... ο καθένας από εμάς τι μπορεί να κάνει για ΤΗ ΓΗ ΜΑΣ...

(για να δείτε το βίντεο κλείστε πρώτα τη μουσική στο πλάι της σελίδας)

" imagine"

για το 2010 ας φανταστούμε... έναν κόσμο...


(για να δείτε το βίντεο κλείστε τον player της μουσικής που βρίσκεται στο πλάι)