Τελευταία γλυκιά πινελιά στο αγαπημένο 5ο!

   Οδεύοντας προς το τέλος άλλης μιας σχολικής χρονιάς (35ης και καταληκτικής!), μπαίνει και η τελευταία μου δημιουργική γλυκιά πινελιά ως μάχιμος "εν ενεργεία" δάσκαλος, από τις επάλξεις του Ολοήμερου αυτή τη φορά...

Θυμάμαι, από το φθινόπωρο ακόμα, παιδιά των μικρών τάξεων κυρίως, όταν με έβλεπαν να ασχολούμαι με τις μουριές της αυλής ή απλά να κάθομαι στη σκιά τους να με ρωτάνε "πότε θα φτιάξετε μαρμελάδα, κύριε Γιάννη;" Μια ερώτηση που επαναλαμβανόταν συχνά-πυκνά κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και κάθε φορά τους έλεγα "υπομονή μέχρι τον Μάη!" Αλλά, πώς να συνειδητοποιήσει την έννοια του χρόνου ένα παιδί οκτώ ετών και να υπολογίσει πότε είναι... Μάιος;
Η απάντηση "λίγο μετά από τις διακοπές του Πάσχα" ήταν πιο σαφής και καθησυχαστική! Έλα όμως που ο καιρός φέτος το παράκανε και το... "λίγο μετά το Πάσχα" έγινε... "πολύ -πάνω από ενάμισης μήνας!- μετά το Πάσχα!" και η αδημονία όλο μεγάλωνε;

Φτάσαμε, λοιπόν, στα τελευταίο δεκαήμερο του Μάη κι άρχισε η συγκομιδή... Μόλις συμπληρώθηκε μια αξιόλογη ποσότητα, κατασκηνώσαμε για ένα διήμερο στην τραπεζαρία και φτιάξαμε -επιτέλους!-  την πατροπαράδοτη "μαρμελάδα ΜΟΥΡΟ", με τη βοήθεια και τη συνδρομή της κυρίας Ρούλας -εννοείται!- και των μεγαλύτερων παιδιών του Ολοήμερου!

Κι αφού τη δοκιμάσαμε ζεστή ζεστή στο Ολοήμερο μετά το μεσημεριανό μας και πέρασε με επιτυχία το "τεστ γευσιγνωσίας", την επόμενη μέρα την απόλαυσε όλο το σχολείο...

Η συγκεκριμένη γλυκιά δημιουργία εδώ και μια δεκαετία σχεδόν είναι "θεσμός" για το σχολείο μας! Την έχουν γευτεί 3 διευθυντές-διευθύντριες(!), πάνω από 50 δάσκαλοι(!!) και κάπου 500 μαθητές(!!!) σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς...! 

Ελπίζω ο "θεσμός" να συνεχιστεί γιατί, ένα από τα πράγματα που θυμούνται πρώην μαθητές μας από το 5ο Δημοτικό, είναι η γεύση της μαρμελάδας!
Για μερικούς μάλιστα ήταν το έναυσμα να καταπιαστούν με τη μαγειρική από μικρή ηλικία! Για μένα προσωπικά είναι από τα πράγματα "εκτός ύλης" που δίδαξα -και πολύ το χάρηκα!- και που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ!

Πάμε γι' άλλα...🍷🍄🍻  Την αγάπη μου...💓💚💜💗

ΥΓ. Ευχαριστώ τους γονείς της Λυδίας και της Μέλπως που μου έδωσαν τη συγκατάθεση να χρησιμοποιήσω σχετικές φωτογραφίες των παιδιών τους στην παρούσα ανάρτηση... Πιστεύω πως χωρίς τις συγκεκριμένες φωτογραφίες η ανάρτηση θα ήταν "φτωχή και λειψή"!
Όσο για τις φωτογραφίες από παρόμοιες δράσεις προηγούμενων ετών καθώς κι εκείνης της κυρίας Ηρώς, πήρα άδεια από... "τη σημαία"! Ελπίζω να μην υπάρχει θέμα...😍