16/1/09

Haiku από τη γ΄ τάξη

Μικρές στιγμούλες της ζωής τους, προσπαθούν να "φωτογραφίσουν" τα τριτάκια μας μέσα από τα χαϊκού τους. Τα χαϊκού (Ιαπωνικής προέλευσης), είναι 3στιχα ποιηματάκια με 17 συλλαβές που απεικονίζουν στιγμές της ζωής.

άνοιξη

μικρές πεταλουδίτσες ---------------------- ---το πανηγύρι,
φιλούν ------------- ---------------------------παπαρούνες κόκκινες
τα λουλούδια του κήπου σου ------------- -----μόλις αρχίζει
(Διονύσης) ------------- -----------------------(Αποστόλης)

καλοκαίρι
ήρεμη θάλασσα
πανσέληνος
κι εγώ να σε κοιτάζω!
(Διονύσης)

τώρα παιδιά
μπάνιο κι αμμόπυργοι
ήρθε το καλοκαίρι!
(Βαγγέλης)

τα μπλε σου μάτια
μοιάζουν
με το απέραντο της θάλασσας
(Χρυσάνθη)

η θάλασσα
γεμίζει φως
κι ο ουρανός αστέρια
(Βασιλική)

ζέστη κάνει πολλή
και τα τζιτζίκια
στα δέντρα τραγουδούν!
(Μαρία)

φθινόπωρο
γυμνά δέντρα -------------- -------------------σαν μπαλαρίνα
φύλλα κιτρινισμένα ---------------------------ένα φύλλο χορεύει
στα έδαφος σωρό! -----------------------------και πέφτει στη γη
(Νεκτάριος) -----------------------------------(Έλενα)

χειμώνας
ήρθες χειμώνα! -------------------------------λευκό σεντόνι
άσπρες πατημασιές στο χιόνι ---------------- σκεπάζει τις αυλές μας,
σε δείχνουν! ----------------------------------κοιμάται η γη
(Διονύσης) -----------------------------------(Κωνσταντίνος)





66 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο στους δασκάλους πρώτα κι ύστερα στα παιδιά.

το πετάλι είπε...

@pandora

με τον καλό σου λόγο μας δίνεις δύναμη,
σ΄ευχαριστούμε πολύ!!!

ΥΓ: περιμένουμε να γράψεις ένα ποιηματάκι για τα παιδιά...

Ανώνυμος είπε...

Χωρίς να διεκδικώ δάφνες ποιητή, θα ήθελα να συγχαρώ κι εγώ τα παιδιά (και θέλω να με συγχωρήσετε γι' αυτό) μ' ένα πρόχειρο χαϊκού.

"μπουμπούκια εννιάχρονα
ανθίζουν
στην ξέρα της ζωής μας!"

Υ.Γ. Παιδιά συγγνώμη γιατί δε γίνεται να μπουν όλα. Ελπίζω να χωρέσουν μερικά ακόμα!

το πετάλι είπε...

ευρηματικό το χαϊκού του Γιάννη Παπ.


"αναμένουμε χαϊκού
απ΄ όλους
μικρούς και μεγάλους!"

Ανώνυμος είπε...

Επειδή το θέμα ήταν να "κλείσουμε" στα χαϊκού στιγμές από τις 4 εποχές και να τις εικονογραφήσουμε, γι΄ αυτό δεν αναφέρονται σε κάτι άλλο.
Τώρα όμως που κάναμε την αρχή υποσχόμαστε και συνέχεια!

Υ.Γ. Έχω την εντύπωση ότι τα πιο εμπνευσμένα χαϊκού είναι για το καλοκαίρι. Μήπως τα παιδιά (και όχι μόνο) το λατρεύουν περισσότερο από τις άλλες εποχές;

Μαρια Νικολαου είπε...

Tώρα εγώ τι να πω μπροστά στα μικρά αυτά διαμαντάκια!
Καταρχήν συγχαρητήρια στα παιδιά , ειναι πραγματικά πολύ ομορφα τα τρίστιχα που εχουν γράψει.
Να διευκρινήσω μόνο κάτι για να ξέρετε για την επομενη φορά..
Το αυθεντικό χάικου , αποτελείται από ένα τρίστιχο 5-7-5 συλλαβών.
Στην Ιαπωνία όσοι γράφουν αυτό το είδος γραφής μιλούν πάντα για την φύση και τα συναισθήματα.
Στην Ευρώπη τα πράγματα ειναι λιγο διαφορετικά μιας και ενα χάικου αναφέρεται σε πολλά πράγματα.
Αυτά που διάβασα εδώ μου θυμίζουν αρκετά τα Γιαπωνέζικα και αυτο με χαροποιεί ιδιαίτερα . ΜΟνάχα να προσέχετε το μέτρο.
Οπως ειπα το αυθεντικό αποτελειται από 5-7-5 συλλαβές.
Εύχομαι ότι καλύτερο.
Η ποιηση είναι σπουδαία και μας βοηθά να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι με πιο "γεμάτα" συναισθήματα.
Και τρία χάικου από μενα για τα παιδια της Τρίτης.

ΕΒΡΕΞΕ ΠΑΛΙ
ΜΑ ΤΟ ΧΩΜΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕ
ΣΑΝ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ


ΜΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
ΚΑΙ ΔΥΟ ΤΟΥΛΙΠΕΣ ΜΑΒΙΕΣ
ΠΑΙΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ


ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ
ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ
ΜΗ ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ


Σας άφησα τρια χάικου που ειναι ιδανικά για την ηλικία αυτή.
Ευχομαι να δω κι αλλα πολλα εδω
Να στε καλα ολοι

το πετάλι είπε...

ποιός στη χάρη μας!

η ποιήτρια Μαρία Νικολάου επισκέφτηκε το blogaki μας και έριξε στις σελίδες του τρία χάικου για τους μικρούς μαθητές.
Μας είπε και μερικά μυστικά των χάικου σαν πιο ειδική κι έτσι σιγά-σιγά θα γινόμαστε καλύτεροι.

Μαρία, σε ευχαριστούμε θερμά για το πέρασμά σου και για όσα όμορφα μας έγραψες.
Όταν μπορείς να μας επισκέφτεσαι κι εμείς θα σου χαρίζουμε ποιηματάκια...
Να είσαι καλά!!!

Ανώνυμος είπε...

Κα Νικολάου, σας ευχαριστούμε για τις επισημάνσεις, για τα καλά σας λόγια και για τα 3 χαϊκού που μας χαρίσατε.
Από μας, η υπόσχεση ότι θα ξαναπροσπαθήσουμε...

Ανώνυμος είπε...

ΚΥΡΙΕ ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΤΕ!!!!!!!!!!ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΧΑΙΚΟΥ!

Ανώνυμος είπε...

Δώστε μας δημιουργίες
ποιητικές!!!
μακριά από φωτοτυπίες
και γραμματικές

Μαρια Νικολαου είπε...

Καλημερα και καλο ΣΚ σε όλους
Α μην ξεχνιομαστε
και ενα πρωινό χαϊκουκάκι!

ΚΟΙΤΑΞΕ ΨΗΛΑ
ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΧΑΡΑΖΟΥΝΕ
ΤΟ ΜΠΛΕ ΣΤΑ ΔΥΟ

Ανώνυμος είπε...

Ένα χαικου για την κυρία Μαρία Νικολάου(ελπίζω να σας αρέσει):

Μίλα σιγανά
οι άνθρωποι κοιμούνται
αγκαλιασμένοι

Ανώνυμος είπε...

Ποις το περίμενε ότι μια εργασία στο μάθημα της ελληνικής γλώσσας (με θέμα ένα λογοτεχνικό είδος της ιαπωνικής γλώσσας), που ανέβηκς για πλάκα στο blogaki μας, θα είχε τόσους επισκέπτες!!!
Μικρούς και μεγάλους, γνωστούς και άγνωστους φίλους, εκκολαπτόμενους και καταξιωμένους ποιητές...
Τους ευχαριστούμε όλους!

Κα Νικολάου σας ευχαριστούμε ΚΑΙ για το πρωινό χαϊκουκάκι και σας ευχόμαστε κι εμείς καλό ΣΚ.

Χριστόφορε, καλά τα λες, αλλά ποιος σ' ακούει!

Καλά, Ηλέκτρα, είχες ακόμα απορία;

το πετάλι είπε...

Τελικά,
η ενασχόληση με το διαδίκτυο Γιάννη,
είναι μια απελευθερωτική διαδικασία,

η οποία,
κάτω από κατάλληλες συνθήκες,
απογειώνει την επικοινωνία
και την ανθρώπινη αλληλεπίδραση

Ανώνυμος είπε...

Νίκο καλησπέρα.
Καλή η επικοινωνία στο διαδίκτυο (ελπίζω μόνο μη φάω μεγάλο κόλλημα), αλλά μήπως θα 'πρεπε να επικοινωνούμε κάπου κάπου κι από κοντά πίνοντας και κανένα κρασάκι;

το πετάλι είπε...

συμφωνώ απολύτως!
αυτή είναι η ανώτερη μορφή επικοινωνίας.

(πριν από δυό ώρες μαζεύτηκα σπίτι, από κρασάκι μ' ένα φιλαράκι)

Μαρια Νικολαου είπε...

Χριστόφορε το χάικου είναι εκπληκτικό και το εννοώ!
Δεν κάνω ποτέ κοπλιμέντα αν κάτι δεν μου αρεσει.
Και έχει και βαθύ νόημα που ειναι το πιο σημαντικό σ αυτα τα μικρά μα υπέροχα μελωδικά ποιήματα

Ανώνυμος είπε...

Κοίτα να δεις που...
μ' ένα δειλό ξεκίνημα εννιάχρονων παιδιών,
με δυο καλές κουβέντες των αναγνωστών,
δυο τρεις επισημάνσεις ειδικών
και τη συμμετοχή (πολύ το χαίρομαι!) πολλών
σ' αυτό το παιχνιδάκι, "φάγαμε όλοι κόλλημα" και μπήκαμε σε μεγάλο "τριπάκι"!

Υ.Γ. Δεν μπορεί η εκπαίδευση να γίνει κάποτε "παιχνίδι ουσίας" κι όχι προσπάθεια συσσώρευσης (και μάλιστα όσο το δυνατόν μεγαλύτερης ποσότητας γίνεται) γνώσης σε μικρά κεφαλάκια;

το πετάλι είπε...

Γιάννη άσε τις φιλοσοφικές συζητήσεις
και ρίξε κανένα χαικου στο blogaki...

"φιλοσοφικές
συζητήσεις, αρκετά,
τώρα, χαικου"

Ανώνυμος είπε...

Χαλαρά αντανακλαστικά διακρίνω σήμερα! Άργησες πολύ να απαντήσεις.

"σ' αφήνω τώρα
ο ανιψιός γιορτάζει
πάω για κρασί!"

Τα λέμε το βραδάκι...

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα στην όμορφη παρέα σας.
Πολύ μου άρεσαν τα χάικου της Τρίτης.
Κι ένα από εμένα:

"Τα δάχτυλά της
στο θαλασσί μαντήλι
κοίτα κοράλλια"

το πετάλι είπε...

αφιερωμένο

"από εμένα
σε όλη την παρέα
ένα χαικου..."


"πράσινα μάτια
χρώματα της ίριδας
με αφοπλίζουν"

Ανώνυμος είπε...

Πετάλι μ'αρέσει το χάικου σου.Βρήκαμε δουλειά βραδιάτικα. Ο άλλος πίνει τα κρασιά του κι εμείς ψάχνουμε για χάικου.

"Ανοιξιάτικη
Θάλασσα ολημερίς
κύμα το κύμα"

Ανώνυμος είπε...

Πετάλι, τα φώτα σου!Γιατί ενώ εγώ το γράφω 5-7-5 στο σχόλιο φαίνεται αλλιώς;

το πετάλι είπε...

κανω εγώ τα μαγικά και το φέρνω στα ίσα του όπως βλέπεις.

(να πατάς enter κάθε φορά που θες να αλλάξεις γραμμή)

έχεις ταλέντο στα χαικου!!!

Ανώνυμος είπε...

Νάντια και Νίκο,

κι αν είμαι "ντίρλα"
στο κρασί, σας απαντώ:
καλή σας νύχτα!

Ανώνυμος είπε...

Το ότι κάνεις τα μαγικά σου το κατάλαβα,γι'αυτό σε ρώτησα.Μπήκες την κατάλληλη στιγμή,Δοκιμή:
Καταδύομαι
στα τρίστιχα της ψυχής
με μια ανάσα
Υ.Γ Καληνύχτα PAP,'ονειρα γλυκά

το πετάλι είπε...

"Γιάννη φορτσάτος
ήρθες απ΄το κρασάκι
με στίχους πάλι"

(Νάντια, καταπληκτικό!)

καλά η "ποκαχόντας" πού είναι σήμερα;

Ανώνυμος είπε...

Ποκαχόντας εδώ
μάνα με τρία παιδιά
γεια σας ξανά!!!

I' m back!!
Το ΣΚ είναι για τα παιδιά μου 'η μάλλον για να έχουνε να φάνε τα παιδιά μου μέχρι το επόμενο ΣΚ!!!

Και τώρα σοβαρά. Να κάνω κι εγώ μια προσπάθεια;

Στη μνήμη κρατώ
φιγούρα, μορφή, λόγια
οδηγός είσαι!!

(αφιερωμένο στον πατέρα μου που έφυγε τη στιγμή που τον χρειαζόμουν περισσότερο.)

το πετάλι είπε...

πολύ καλή και συγκινητική
η προσπάθειά σου,
ποκαχόντας

Μαρια Νικολαου είπε...

Τα δάχτυλά της
στο θαλασσί μαντήλι
κοίτα κοράλλια"
----------------
Μίλα σιγανά
οι άνθρωποι κοιμούνται
αγκαλιασμένοι

----------------
"πράσινα μάτια
χρώματα της ίριδας
με αφοπλίζουν"

----------------

AΥΤΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΧΑΊΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ..

Ανώνυμος είπε...

Συγνώμη που κυκλοφορώ περίεργες ώρες στο διαδίκτυο...

"κοίτα τ' αστέρια
χαιρετούν την αγάπη!
φτάνει κει πάνω;"

Καληνύχτα!

το πετάλι είπε...

αν είναι να γράφεις τόσο όμορφους στίχους!!!

μπορείς να βολτάρεις στο δίκτυο όλες τις ώρες,
παπ(ι)-γιον

άλλωστε η κυκλοφορία στο διαδίκτυο είναι 24ωρη και χωρίς κυκλοφοριακές ρυθμίσεις

Μαρια Νικολαου είπε...

Δεν ανοιγετε ενα μπλοκ με χαικου?
Βλεπω σας παει πολυ

το πετάλι είπε...

Ο Γιάννης ο δάσκαλος της Γ΄ τάξης
το ξεκίνησε,

κι εσύ, Μαρία,
μας κινητοποίησες για τα καλά με τα
χαικου σου
και να τα αποτελέσματα...

Ανώνυμος είπε...

Καθώς ρέμβαζα σήμερα στη λιακάδα, σκεφτόμουν αυτό το μικρό θαύμα της άνοιξης που συμβαίνει στην καρδιά του χειμώνα!
Και τι ωραία το αιτιολόγησαν οι αρχαίοι Έλληνες!!!

"απολαμβάνω
τις μέρες του Γενάρη
σαν αλκυόνη!"

Καλησπέρα σε όλους...

Μαρία, αν μας κάνεις ένα δυο κοπλιμέντα ακόμα, θα προσπαθούμε να σκαρώσουμε χαϊκού ακόμα και στις καλοκαιρινές μας διακοπές!

το πετάλι είπε...

έτσι όπως πας Γιάννη σε βλέπω
να γράφεις ποίηση σε λίγο,

ξέχνα τα μαθηματικά

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα στην παρέα!
Τέλος τα Χάικου;Μήπως να το γυρίσουμε σε άλλο είδος ποίησης;

το πετάλι είπε...

μάλλον για σονέτο μας βλέπω!!!

Ανώνυμος είπε...

Παιδιά το σονέτο είναι δύσκολο.
Εξάλλου, όση έμπνευση και να 'χουμε, ό,τι και να γράψουμε, όλοι το Μαβίλη θα θυμούνται πρώτο!

Ενώ στα χαϊκου έχουμε ελπίδες! Ποιος γνωρίζει κάποιον μεγάλο (γιαπωνέζο) ποιητή του είδους;
Άσε που γράφοντας στο ίδιο blogaki με τη Μαρία Νικολάου, μπορεί να κλέψουμε λίγη από τη δόξα της!

Πάντως αν είναι να το αλλάξουμε,
λέω να το ρίξουμε στις μαντινάδες...

"καθόμουν και σκεφτόμουνα
κει δα, στον Ψηλορείτη
πώς μια αγάπη Κυριακής
δεν κράτησε ως την Τρίτη!"

Γεια σας κοπέλια!

το πετάλι είπε...

μάλλον τα ήπιες τα κρασάκια σου πάλι
γι αυτό είσαι
όλο έμπνευση!

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ παπιγιόν!
Όπου κι αν πάω θα κρατώ
χώμα του Ψηλορείτη
θα το σκορπίσω να γενεί
όλος ο κόσμος Κρήτη.

Ανώνυμος είπε...

Σε καμμιά γιορτή θα πήγε πάλι.
Χρόνια Πολλά και καλά κ.Ευθυμία,τέως διευθύντρια του Σχολείου μας.

το πετάλι είπε...

ήντα κακό που με βρήκε
με τούτα τα κοπέλια


εγώ γι αλλού ξεκίνησα
να πάω για καντάδα
κι αυτά στην Κρήτη πάε με
και γράφω μαντινάδα!!!

Ανώνυμος είπε...

Ανάθεμα στους μαραγκούς
που φτιάχνουν τα θρανία
και τυραννούν τους μαθητές
σ'όλη την κοινωνία

Ανώνυμος είπε...

Αφήστε παιδιά, κάτι επαναληπτικά διορθώνω, τώρα που ξάπλωσε η Ματίνα!
Αλλά, αφού μου το θυμίσατε...

ένα κρασάκι θα το πιω
μαζί με σας "παρέα"
όμως να γίνει από κοντά,
θα 'ναι και πιο ωραία!

Υ.Γ.(1) Καλά, τα αντανακλαστικά σας είναι φοβερά!
(Άσε που εσείς "έχετε" και τη διάλεκτο!)
Υ.Γ.(2)Το 'λεγα ότι θα φάμε κόλλημα μ' αυτό το "μηχάνημα του διαβόλου", που 'λεγε κι ο Πανούσης!!!
Υ.Γ.(3) Καλά ρε, έτοιμα τα έχετε;

Ανώνυμος είπε...

Για τη Ματίνα που κοιμάται:
Ξύπνησ'αστέρι τ'ουρανού
του ήλιου θυγατέρα
κι έβγα στο παραθύρι σου
να γίνει η νύχτα μέρα

Ανώνυμος είπε...

Νάντια ευχαριστώ για την αφιέρωση στη Ματίνα, αλλά...

έχω πενήντα δυο γραπτά
πότε θα διορθώσω;
αν με καθυστερήσετε
μπορεί να ξημερώσω!

Μαρια Νικολαου είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Μαρια Νικολαου είπε...

παπ(ι)-γιον εξαιρετικό το χάικου χεχε αντε να δουμε θα σας πεισω να ανοιξετε μπλοκ? :)
Δεν ηξερα οτι κι οι δασκαλοι τελικα ασχολουνται με μπλοκς!
Ωραιοτατο το βρίσκω...

Κι οσο για σονετο...χμ...να σας χαρισω ενα μιας και τα λατρεύω ιδιαιτερα

ΣΟΝΕΤΟ 11ΣΥΛΛΑΒΟ

Μικρό λουλούδι άγουρο στη σκέψη
μέσα στη γλάστρα αιώνια ξεψυχάς
κι’ έτσι έμαθες μονάχο ν’ αγαπάς
και δεν γνωρίζεις καμιά άλλη λέξη..

*

Σκόρπια η ζωή , σα χούφτα χώμα δες!
σκόρπιοι κι’ οι έρωτες μα δεν δακρύζεις
ξέρεις μονάχα χρώμα να σκορπίζεις
και γω βροχή να γίνω , και έλα πιες

*

Κι όσο αντέχεις χρόνια μες τη γλάστρα
τόσο αντέχω μόνη και σωπαίνω
και πίνω απ’ το δικό σου το νερό

*

Κι αν πια νεκρή κοιτάζω πάλι τ’ άστρα
απ’ το δικό σου χρώμα θα μαθαίνω
πως η αγάπη, μας θέλει και τους δυο.

το πετάλι είπε...

Μαρία, καλημέρα

σ' ευχαριστούμε για το πρωινό πολύ όμορφο σονέτο!

(εμάς δεν μας βλέπω να ξανοιγόμαστε προς το σονέτο, είναι δύσκολο ακόμη, σιγά-σιγά να πάρουμε φόρα πρώτα)

Ανώνυμος είπε...

Είχα σοβαρές επιφυλάξεις να μην μπω στον πειρασμό να επιχειρήσω να σκαρώσω (έστω και για πλάκα) σονέτο (παρά την προτροπή του δ/ντή), τώρα, διαβάζοντας κι αυτό που μας στέλνει η Μ.Ν. παραπάνω, "ψάρωσα" τελείως!

Σκέφτομαι πως, αν είχα μεγαλύτερα παιδιά, θα το "έφερνα" στην τάξη στο μάθημα των Ελληνικών!

Μαρία, όπως ξανάπα, με ένα δυο κοπλιμέντα θα το στήσουμε και το blog με τα χαϊκου!
Να 'σαι καλά, που "αρμενίζεις στα πελάγη μας"!

Ανώνυμος είπε...

Ωραισ ζωγραφιεσ παιδια!!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Τι έγινε βρε παιδιά, όλοι για ύπνο πήγατε;
Με ποιον θα κάνω παρέα;
Δεν έχω και γραπτά απόψε...

καθόμουν ξύπνιος μέχρι αργά
κι έγραφα στο "μασίνι"
μα σεις με παρατήσατε
ΟΛΟΙ την ώρα εκείνη!

(Αφού κοιμηθήκατε όλοι, το 'ριξα κι εγώ ξανά στις μαντινάδες!)

Ανώνυμος είπε...

Αφού δε μου κάνει παρέα κανείς και δε στέλνει ούτε ένα χαϊκου, μια μαντινάδα, ένα σονέτο έστω...
φεύγω κι εγώ και πάω στην παλιά μου αγάπη (7ο) να γράψω κανένα "λίμερικ"!
Άντε γεια...

το πετάλι είπε...

άσε Γιάννη,

σε πρόλαβε άλλος με το λιμερικ

Ανώνυμος είπε...

Ναι Νίκο, αλλά θα φτιάξω νωρίτερα "παντούμ"!

Τα λέμε αργότερα, τη γνωστή ώρα...

Ανώνυμος είπε...

APOSTOLH ESY OTAN AKOYS ANOIJH TO PANHGYRI

Ανώνυμος είπε...

APOSTOLH ESY OTAN AKOYS ANOIJH TO PANHYRI SKEFTESAI

Ανώνυμος είπε...

Δεν το πιστεύω...

Ξεκινήσαμε από χαϊκου,
το γυρίσαμε στις μαντινάδες*,
προσπεράσαμε διακριτικά τα σονέτα (λόγω έλλειψης έμπνευσης),
αχοληθήκαμε με τα λίμερικ,
δεν αγγίξαμε καν τα παντούμ (πού να τολμήσεις!)
και επιστρέψαμε στις ρίζες μας: το δημοτικό μας τραγούδι*!

Καλά, είμαστε απίθανοι!
Κάναμε το γύρω του κόσμου (βλέπε και άλλες αναρτήσεις)!
Ιαπωνία, Κρήτη, Ιταλία, Ιρλανδία & Αγγλία, Μαλαισία... και καταλήξαμε στο χωριό μας!!!

*Υ.Γ. Για να μην παρεξηγηθώ!
Και οι μαντινάδες δημοτικό τραγούδι είναι και η Κρήτη φυσικά "χωριό" μας (σε κάποιους)!

Ανώνυμος είπε...

Σκαλίζοντας το αρχείο μου, ανακάλυψα και τα χαϊκου που είχε σκαρώσει η περσινή μου τάξη (7ο)!
Χωρίς να δώσουμε και μεγάλη βαρύτητα στο θέμα (δεν είχαμε και blog πέρυσι!), θεωρώ ότι υπάρχουν και μερικά διαμαντάκια ανάμεσά τους!
Σας μεταφέρω 4 (ένα για κάθε εποχή):

ΧΕΙΜΩΝΑΣ
σκληρό κρεβάτι
λεύκα, για τα φύλλα σου,
είν' η αυλή μου! (Δανάη)

ΑΝΟΙΞΗ
πάνω στα δέντρα
τα πουλιά κελαηδούν!
και στην αυλή μας! (Αλεξάνδρα)

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
λάμπουν κίτρινα,
απ' του σταριού το χρώμα,
τα χωράφια μας (Ελευθερία)

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
τα φύλλα πέφτουν,
ανοίγουν τα σχολεία,
τα πρωτοβρόχια (Μαρίνα)

Ανώνυμος είπε...

Επειδή σήμερα είχα τη χαρά να γνωρίσω τη Μαρία Νικολάου ("τεχνίτης" στα χαϊκου, καθοδηγητής και εμψυχωτής στις απόπειρές μας), που επισκέφτηκε το σχολείο μας, ξαναθυμήθηκα αυτά τα μικρά "ζουμερά" γιαπωνέζικα ποιηματάκια κι είπα να δοκιμάσω να (της) γράψω ένα!

έφτασε κιόλας,
οι μυγδαλιές το δείχνουν!
μέσα μας πότε;

Υ.Γ. Μήπως διάβασε κανείς στη σημερινή Ελευθεροτυπία για την πρώτη tech τάξη σε ελληνικό σχολείο;
Νίκο, μας προλάβανε...

το πετάλι είπε...

έτσι όπως πας
σε λίγο καιρό βλέπω
να εκδίδεις χάικου

ΥΓ: φέρε την εφημερίδα αύριο

Μαρια Νικολαου είπε...

Καλημερα κι ευχαριστω τον παπ(ι)-γιον
για το ομορφο χάικου.
Ελπίζω να τα πουμε συντομα και στο δικο σας σχολειο
Χάρηκα και γω πολυ που σας γνωρισα απο κοντα :)

Ανώνυμος είπε...

Μαρία, καταρχήν καλησπέρα.
Πολύ θα θέλαμε κι εμείς να τα πούμε κάποια μέρα στο σχολείο μας.
"Συνοδοιπόρους" και αρωγούς με ειλικρινά καλή διάθεση, να μας δώσουν χέρι βοήθειας, θέλουμε! "Ειδικοί" δε μας χρειάζονται, τέτοιους έχουμε και στο χώρο μας!

Περιπλανιέμαι (δυο μέρες τώρα) στο "ριγκ των ποιητών", διαβάζω τα σχόλιά τους και δεν τολμώ πια να δοκιμάσω να γράψω κάτι.
Ευτυχώς είστε αρκετοί στο πλάι μας!
Να είστε καλά...

Ανώνυμος είπε...

re