25/1/09

"Ο Ρούλης ο Αφροδιτούλης"

Μια φορά κι έναν καιρό στο διάστημα υπήρχαν δύο μικροί ήρωες, ο ήλιος και το φεγγάρι.

Οι δυο τους μάλωναν συνεχώς για το ποιος θα στεκόταν μπροστά από τη γη , για να τον βλέπουν οι άνθρωποι. Εκείνη την περίοδο που μάλωναν μεταξύ τους, ο κόσμος ήταν ανήσυχος, τρομοκρατημένος και γεμάτος αγωνία για το τι θα γινόταν στο μέλλον.

Όλοι φοβούνταν πάρα πολύ. Η ζωή τους είχε γίνει άνω κάτω. Δεν ήξεραν πια πότε να πάνε στη δουλειά τους και τα παιδιά τους δε γνώριζαν τις ώρες τις ώρες των μαθημάτων τους. Με τόση ανακατωσούρα δεν μπορούσαν να παίξουν πια και το κυριότερο, δεν ήξεραν πότε να κοιμηθούν. Για να μπορέσετε να φανταστείτε πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα, κάθε πέντε λεπτά άλλαζαν θέση ο Ήλιος με το Φεγγάρι. Μια ο Ήλιος μπροστά από τη γη , μια το Φεγγάρι.

Τα αστέρια τους κοίταζαν από ψηλά και τους κορόιδευαν. Το ίδιο και τα σύννεφα. «Ματαιότης ματαιοτήτων…», λέγαν και χαχάνιζαν… ώσπου κάποια μέρα δεν άντεξαν άλλο και πήραν και αυτά μέρος στο μεγάλο πόλεμο που γινόταν.

Μετά από μερικές μέρες ένα αστέρι , ο Ρούλης ο Αφροδιτούλης, που ήρθε από μακριά, από έναν άλλο γαλαξία, είδε τι γινόταν και άρχισε να τους λέει:

-Μα τι κάνετε εσείς εδώ; Δεν καταλαβαίνετε ότι οι άνθρωποι θέλουν την ησυχία τους; Εσείς τους έχετε τρομοκρατήσει. Εγώ θα έλεγα να συμφιλιωθείτε και να δώσετε τα χέρια.

Στην αρχή, οι δυο τους , έτσι πεισματάρηδες που ήταν δε δέχτηκαν την πρόταση αυτή. Αλλά μετά αφού κατάλαβαν ότι κανείς τους δε θα νικούσε είπαν:

-Εντάξει, να δώσουμε τα χέρια, αλλά ποιος από μας τους δυο θα στηθεί μπροστά από τη γη ;

-Μπορείτε να κάνετε κάτι, τους είπε ο Ρούλης ο Αφροδιτούλης.

-Τι; Τι; Ρώτησαν ο Ήλιος και το φεγγάρι με μια φωνή.

-Τι; Τι; Ρώτησαν τα αστέρια και τα σύννεφα με μια άλλη φωνή.

-Καλά , είστε τόσο καιρό εδώ και δεν έχετε καταλάβει ότι η γη γυρίζει γύρω-γύρω;

-Εεεεε; Αλήθεια δεν το καταλάβαμε;

-Λοιπόν , ακούστε τι μπορείτε να κάνετε. Το πρωί κατά τις 6.00 θα βγαίνει ο Ήλιος μαζί με τα σύννεφα και κατά τις 6.00 το απόγευμα θα βγαίνει το φεγγάρι μαζί με τα αστέρια.

Έτσι κι έγινε. Κι ήταν τόσο εύκολο! Πόσο δίκιο είχε ένα μικρούλη αστεράκι από έναν άλλο γαλαξία που το έλεγαν Ρούλης ο Αφροδιτούλης….

Οι δυο τους ήταν πια πολύ χαρούμενοι που έκαναν τις ίδιες ώρες παρέα με τη γη και που και οι δυο τους ήταν νικητές. Το ίδιο χαρούμενοι ήταν και οι άνθρωποι που μπορούσαν πια , αφού βρήκαν την ηρεμία τους , να κάνουν διάφορα πράγματα που τους ευχαριστούσαν πολύ, να ξέρουν πότε θα πουν καλημέρα ,πότε καλησπέρα και πότε καληνύχτα.

Με τον καιρό η φιλία των δύο μικρών ηρώων έγινε τόσο δυνατή που αν και βλεπόντουσαν λίγο έκαναν και άλλη μια συμφωνία μεταξύ τους:

Ο Ήλιος δέχτηκε, το χειμώνα , το φεγγάρι να μένει λίγο περισσότερο στη γη για να μπορούν τα παιδιά να κοιμούνται περισσότερο και να ξεκουράζονται περισσότερο αφού χρειάζονται πιο πολλές ώρες ύπνου για να έχουν ενέργεια την επόμενη μέρα στο σχολείο τους.

Το Φεγγάρι , με τη σειρά του , δέχτηκε, το καλοκαίρι , ο Ήλιος να παραμένει κι αυτός περισσότερο στη γη για να μπορούν τα παιδιά να χαίρονται περισσότερο τις διακοπές τους, το παιχνίδι και τη θάλασσα.

Από τότε συνεχίζουν να είναι αχώριστοι – χωριστοί φίλοι και να δουλεύουν ακούραστα όλο το χρόνο.

Έτσι, έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς πολύ-πολύ-πολύ καλύτερα!!!! (Ελένη Κολλιού, τάξη στ΄)


Εργασία για μικρά και "μεγάλα" παιδάκια:

"με τις λεξούλες....φεγγάρι, ήλιος, αστέρια, γη, πλανήτες, σελήνη, ακτίνες, δύση, ανατολή, ηλιοβασίλεμα, σύμπαν, διάστημα, γαλαξίες...και όσες ακόμη θέλετε...ρίξτε μας στιχάκια για να ταξιδέψουμε παρέα σε άλλους...γαλαξίες"

34 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Tαξίδεψα στα πέρατα του ήλιου
μια βόλτα σε μεγάλους γαλαξίες
περπάτησα σε γη και σε σελήνη
κι απόκτησα τις πιο όμορφες αξίες

Το σύμπαν με ταξίδεψε σε Δύση
το διάστημα με πήγε Ανατολή
και είδα τη ζωή έξω απ τη φύση
και έξω απ τη δική μου την αυλή.


Την αγάπη μου σε όλα τα
παιδιά μικρά και μεγάλα

Ανώνυμος είπε...

Ο ήλιος μάς δίνει φως,αλλά το φεγγάρι προσφέρει την έμπνευση.
Αυτός που κοιτάζει τον ήλιο με γυμνό μάτι μπορεί να τυφλωθεί.
Αυτός που κοιτάζει το φεγγάρι με γυμνό μάτι,μπορεί να γίνει ποιητής.
Ραλφ Γουάλντο Έμερσον

Ανώνυμος είπε...

Τι έγινε ρε παιδιά, αφήσαμε την ποίηση και το ρίξαμε στα παραμύθια τώρα;
Παραμύθια ακούμε πολλά σ' αυτόν τον τόπο, ποιήματα δεν ακούμε!

Τόσα ταλέντα, πού ήτανε κρυμμένα;

Ανώνυμος είπε...

Τιωραιο αστερι ολα ειναι ωραια!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Ελενίτσα,
Η μαμά μου μου είπε ότι όταν ήταν μικρή ακούγανε τη θεία-Λένα που τους έλεγε παραμύθια. Μήπως έχεις καμμιά σχέση μαζί της ή μήπως το όνομα έχει καμμιά μαγική δύναμη ώστε να γράφεις κι εσύ τόσο ωραία παραμύθια!!!
Περιμένουμε με αγωνία το επόμενο παραμύθι σου!!

pokahontas είπε...

Το παραμύθι προφορικής παράδοσης είναι κάτι πολύ παράξενο. Μοιάζει ταπεινό κι ανώδυνο, αδέξιο, αφελές, άτεχνο, όμως είναι έργο τέχνης και μάλιστα στην πιο πολύτιμη μορφή της, γιατί δημιουργός του δεν είναι ένας μόνον άνθρωπος, αλλά ολόκληρη η ανθρωπότητα. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά του μεγάλου έργου τέχνης: καταπλήσσει το χρόνο και περιέχει το ΟΛΟ. Τίποτα δεν έχει καταπλήξει το χρόνο περισσότερο από ένα παραμύθι, αφού γεννήθηκε προ γραφής, σε καιρούς απόλυτης προφορικότητας κι έφτασε ως εμάς με το πιο ευάλωτο μέσο που υπάρχει –την ανθρώπινη φωνή. Και περιέχει το όλο -την αλήθεια- μιαν αλήθεια οικουμενική και διαχρονική που δεν έχει να κάνει με τη χειροπιαστή πραγματικότητα, αλλά με την ίδια την ανθρώπινη ψυχή.

Λίλη Λαμπρέλη

το πετάλι είπε...

τα ίδια πάνω-κάτω ισχύουν
και για το δημοτικό τραγούδι
αλλά και για τα έπη
που τραγουδούσαν
στην αρχαιότητα
οι αοιδοί
στις αυλές των βασιλιάδων

(πού είναι ο Γιάννης να μας γράψει κανένα δημοτικό;)

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Συγχαρητήρια Δάσκαλε!

Υπέροχη προσπάθεια!

Τα παιδιά είναι το μέλλον και το μέλλον είναι το φως!...

Καλό Βράδυ

το πετάλι είπε...

καλώς μας ήρθες Λίτσα,
ευχαριστούμε πολύ!

όποτε έχεις χρόνο να μας επισκέπτεσαι

καλό βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

Μικρό αστέρι είμαι κι εγώ
στον ουρανό με τ΄ άλλα
κι έχω ένα όνειρο τρελό
να μοιάσω στα μεγάλα.
Σαν πάω στον ήλιο πιο κοντά
ζηλεύει η Σελήνη,
απέναντί του κάθεται
φως να λουστεί κι εκείνη.

Σαν μένει η νύχτα μοναχή
μου γνέφει να γυρίσω
γιατί τρομάζει το παιδί
«Πού πήγαν τ΄άστρα;» απορεί,
«Θέλω να τα μετρήσω!»

Αφιερωμένο στα παιδάκια μαζί με μια μεγάααλη αγκαλιά.

το πετάλι είπε...

Μαρία και Πανδώρα,

μας ακολουθείτε στα ταξίδια μας
- γήινα και συμπαντικά -
και με τους στίχους σας
μας κάνετε να ονειρευόμαστε!!!

μια αγκαλιά μεγάλη
και πολλά-πολλά φιλιά
από όλα τα παιδιά, μικρά και "μεγάλα"

να είστε πάντα καλά!!!

Margo είπε...

Έχω μια κόρη, την Παρασκευού, που είναι 3,5 χρονών. Της ζήτησα να μου πει μια ιστορία με κάποιες από τις λέξεις που μας δίνεις.

"Από την αλήθεια έπεσε το φεγγάρι, μετά έπεσαν και οι πλανήτες και η Παρασκευού δεν μπόρεσε να τους βρει. Έψαχνε, έψαχνε, έψαχνε και δε μπόρεσε να βρει τους πλανήτες και ένα φεγγάρι. Έψαχνε και τον ήλιο και τον βρήκε όταν έφυγαν τα σύννεφα και σταμάτησε η καταιγίδα".

Πολύ όμορφη η ιστορία της Ελένης και οι ζωγραφιές της επίσης. Μπράβο και στο δάσκαλο που καλεί τα παιδιά να ζήσουν τη χαρά της δημιουργίας. Καλή συνέχεια!

το πετάλι είπε...

Margo, καλώς ήρθες και πάλι,

είναι η πρώτη ιστοριούλα που παίρνουμε από τόσο μικρή φίλη.

η μικρούλα Παρασκευού λοιπόν,
από σήμερα ΕΓΓΡΑΦΕΤΑΙ στο σχολείο μας
στην τάξη
"Ρούλης ο ταξιδιάρης"

αναμένουμε καινούριες ιστοριούλες, συνοδευόμενες ισως από ζωγραφιές της Παρασκευούς,
προκειμένου - γιατί όχι - να γίνουν μια όμορφη ανάρτηση

άλλωστε η Παρακευού(όπως είπαμε) είναι ήδη μαθήτριά μας...

Ανώνυμος είπε...

Μην μας ευχαριστείτε! Οι μεγάλοι κερδισμένοι είμαστε εμείς γιατί ξεπλένουμε τις ενήλικες καρδιές μας στο καθαρό ποτάμι της παιδικής αθωότητας.

Margo είπε...

Η Παρασκευού έχει πάρει μεγάλη χαρά, ανυπομονούσε να πάει σχολείο! Έχει πέσει και η ανάλογη προπαγάνδα. Ελπίζω να μην απογοητευτεί όταν πάει, δεν είναι όλοι οι δάσκαλοι σαν εσένα. Σε ευχαριστούμε πολύ. Καλό βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα!
Να μπω κι εγώ λίγο στο παραμύθι σας;

...σχετικά με τους καυγάδες ανάμεσα στον ήλιο και το φεγγάρι, επιβεβαιώνονται κι από ένα θρύλο που υπάρχει κοντά στα μέρη μου (Μακεδονία).
Ο θρύλος αναφέρει ότι ήταν αδέρφια, κι ότι η μάνα τους, μην μπορώντας να κάνει αλλιώς (επειδή δεν άντεχε να τους βλέπει να μαλώνουν συνέχεια), τους καταράστηκε να είναι χώρια στην υπόλοιπη ζωή τους!
Γι' αυτό όταν βγαίνει ο ένας στη γη, ο άλλος κρύβεται...

Κι ένα (σχετικό) δημοτικό τετράστιχο για το Νίκο:

"ο ήλιος επαντρεύτηκε και πήρε το φεγγάρι,
εκάλεσε και στη χαρά συμπέθερους τ' αστέρια,
τα σύγνεφα τους έστρωσε στρώματα για να κάτσουν,
τους έβαλε προσκέφαλα τις ράχες ν' ακουμπήσουν..."

pokahontas είπε...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η μέρα και η νύχτα.Αυτές ήταν πολύ όμορφες και νόμιζαν ότι η μία είναι ομορφότερη από την άλλη.Ήθελαν να δουν ποια είναι η πιο όμορφη γι' αυτό ξεκίνησαν για το παλάτι του Ήλιου με σκοπό να δώσουν απάντηση στο ερώτημα τους... Πήγαν στην αγορά για να ρωτήσουν τον κόσμο ποια είναι η πιο όμορφη.
Εκεί που πήγαιναν στο παλάτι του Ήλιου τους πήρε το βράδυ και πήγαν στο σπίτι του ανέμου και τους είπε μια γριούλα ότι θα τις φάει. Μόλις ήρθε ο άνεμος τις πήρε και τις πήγε στο παλάτι του Ήλιου και ο Ήλιος διάλεξε να παντρευτεί τη μέρα και το φεγγάρι τη νύχτα.

Μίλτος Γιαννούτσος (ΣΤ΄Τάξη)

pokahontas είπε...

...παραμύθια μύθια μύθια
μια κουκιά και μια ρεβίθια
δώθε κείθε αφημένα
να μας δείχνουν την αλήθεια!

Όλοι κρύβουμε ένα παιδί μέσα μας. Όλοι μαγευτήκαμε μικροί όταν ακούσαμε ένα παραμύθι και όλοι περιμέναμε με χαρά το καλό, να κάνει τα αδύνατα δυνατά και να νικήσει το κακό...
Ακόμα και τώρα όλοι ψάχνουμε το "ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα" ...
Γιατί όχι;
Οι μαθητές της Στ Τάξης κι εγώ,είμαστε ενθουσιασμένοι που μπορούμε να ταξιδέψουμε πέρα από το "στεγνό", το πραγματικό και μάλιστα να έχουμε μαζί μας συνταξιδιώτες όλους εσάς...
Σας ευχαριστούμε που ταξιδεύετε μαζί μας ...στα σύννεφα!!!

το πετάλι είπε...

μεγάλα και μικρά παιδάκια
γράφουν ποιηματάκια
μέσα από τα στιχάκια
πετούν στα συννεφάκια

Ανώνυμος είπε...

πετάλι, πήρα τις οδηγίες σου και θα προσπαθήσω να κάνω την εργασία (σαν καλός μαθητής κι εγώ) χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερες λέξεις.

Μας ρίχνει τις ακτίνες του
με την ανατολή του
και στο ηλιοβασίλεμα
τελειώνει η αποστολή του!

Και τότε εμφανίζονται
τ' αστέρια κι η σελήνη
κι αν πέσει ένα καταγής
ευχήσου τι να γίνει!

Αν ευχηθείς πως στη ζωή
θα γίνεις αστροναύτης,
το σύμπαν, το διάστημα
για σπίτι σου θε να 'χεις!

Κι αν η ευχή σου είναι απλή:
να υπάρχει χαρά στη γη μας,
έλα και στην παρέα μας
είσαι κι εσύ μαζί μας!!!

Καληνύχτα... (πάω να χαζέψω λίγο τον ουρανό, αλλά πού να δεις αστέρια εδώ πέρα!)

το πετάλι είπε...

καινούρια ταλέντα ξεπετάγονται καθημερινά!!!

μπράβο στον παπ(ι)γιον!!!

Ανώνυμος είπε...

ΩΡΑΙΣ Η ΖΟΓΡΑΓΙΕΣ ΠΑΙΔΙΑ

Ανώνυμος είπε...

Η 6η ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΦΥΣΗ.ΕΕΕΕΕΕΕΕ.............

Ανώνυμος είπε...

ΜΑΙΡΙ ΜΕ ΑΙ

Ανώνυμος είπε...

Λάθος και οι δύο κάνετε!Η Μαίρη γράφεται έτσι:ΜΑΙΡΗ

Ανώνυμος είπε...

Λάθος και οι δύο κάνετε!Η Μαίρη γράφεται έτσι:ΜΑΙΡΗ

Ανώνυμος είπε...

Ελενίτσα μου τέλειο το παραμυθάκι σου!Μπράβο σου!!!ΚΑΙ SORRY για που έγραψα 2 φορές το ίδιο σχόλιο!

Ανώνυμος είπε...

Παιδιά, όταν γράφετε να τα διαβάζετε πριν τα δημοσιεύσετε ή να κάνετε μια "προεπισκόπηση" πρώτα να δείτε τι έχετε γράψει.
Βλέπω (και σε άλλες αναρτήσεις) λάθη κάπως χοντροκομμένα!

Μην ξεχνάτε ότι "τα γραπτά μένουν" και συχνά "εκθέτουν"!!

Όπως και να 'χει πάντως συνεχίστε να δημοσιεύετε τα σχόλιά σας.

Υ.Γ. Καλά που υπάρχει και η Ηλέκτρα και κάνει καμιά διόρθωση!!!

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΔΑΤΕ ΚΥΡΙΕ ΓΙΑΝΝΗ;ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΕΤΕ ΑΛΛΑ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΠΛΑΚΑ!ΔΕΝ ΞΕΡΩ.{ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΥ ΜΕ ΛΕΤΕ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΗ}ΤΑ ΤΡΙΤΑΚΙΑ ΣΑΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΛΑΘΗ;*ΛΙΓΟ Ή ΠΟΛΥ ΟΛΟΙ ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΗ*

Ανώνυμος είπε...

ΡΟΥΛΗΣ ΡΟΥΛΗΣ Ο ΧΟΝΤΡΟΥΛΗΣ!!!!!!!!!

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

ΕΛΕΝΗ, ΞΕΧΑΣΤΗΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟ ΣΟΥ ΚΟΣΜΟ. ΓΡΑΨΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΜΑΓΕΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστω πολυ.Και οσο για το επομενο παραμυθι θα το γραψω συντομα.

Ελενη

Αθηνα!!! είπε...

Παρε και τα δικα μου συγχαρητηρια,το παραμυθι σου με πηγε σε αλλους κοσμους.Μπραααβο σου!!!

Αθηνα!!! είπε...

ααααααααα,Ελενη το επομενο παραμυθι να το γραψεις πολυ συντομα!!και ελπιζω να ειναι κι αυτο τοσο ωραιο οσο κι αυτο εδω περα!!!!!!!!!!!!!!!